opinationem et suspicionem et uno nomine omnia, quae essent
aliena firmae et constantis adsensionis, a virtute sapientiaque removebat.
Atque in his fere commutatio constitit omnis dissensioque Zenonis a
superioribus.

XII. 43. Quae cum dixisset: Breviter sane minimeque obscure exposita est,
inquam, a te, Varro, et veteris Academiae ratio et Stoicorum: verum esse
[autem] arbitror, ut Antiocho, nostro familiari, placebat, correctionem
veteris Academiae potius quam aliquam novam disciplinam putandam. Tunc
Varro: Tuae sunt nunc partes, inquit, qui ab antiquorum ratione desciscis
et ea, quae ab Arcesila novata sunt, probas, docere quod et qua de causa
discidium factum sit, ut videamus satisne ista sit iusta defectio. 44. Tum
ego: Cum Zenone, inquam, ut accepimus, Arcesilas sibi omne certamen
instituit, non pertinacia aut studio vincendi, ut mihi quidem videtur, sed
earum rerum obscuritate, quae ad confessionem ignorationis adduxerant
Socratem et iam ante Socratem Democritum, Anaxagoram, Empedoclem, omnis
paene veteres: qui nihil cognosci, nihil percipi, nihil sciri posse
dixerunt: angustos sensus, imbecillos animos, brevia curricula vitae et, ut
Democritus, in profundo veritatem esse demersam, opinionibus et institutis
omnia teneri, nihil veritati relinqui, deinceps omnia tenebris circumfusa
esse dixerunt. 45. Itaque Arcesilas negabat esse quicquam quod sciri
posset, ne illud quidem ipsum, quod Socrates sibi reliquisset: sic omnia
latere censebat in occulto: neque esse quicquam quod cerni aut intellegi
posset: quibus de causis nihil oportere neque profiteri neque adfirmare
quemquam neque adsensione approbare, cohibereque semper et ab omni lapsu
continere temeritatem, quae tum esset insignis, cum aut falsa aut incognita
res approbaretur, neque hoc quicquam esse turpius quam cognitioni et
perceptioni adsensionem approbationemque praecurrere. Huic rationi quod
erat consentaneum faciebat, ut contra omnium sententias dicens in eam
plerosque deduceret, ut cum in eadem re paria contrariis in partibus
momenta rationum invenirentur, facilius ab utraque parte adsensio
sustineretur. 46. Hanc Academiam novam appellant, quae mihi vetus videtur,
si quidem Platonem ex illa vetere numeramus, cuius in libris nihil
adfirmatur et in utramque partem multa disseruntur, de omnibus quaeritur,
nihil certi dicitur: sed tamen illa, quam exposui_sti_, vetus, haec nova
nominetur: quae usque ad Carneadem perducta, qui quartus ab Arcesila fuit,
in eadem A