ekstaras.)

WANGEL
(ridetas kaj etendas la manojn al sxi) Nu, jen la sinjorino el la
maro!

ELLIDA
(malrapide supreniras sur la verandon kaj kaptas liajn manojn) Dank'
al Dio, ke mi revidas vin! Kiam vi venis?

WANGEL
Jxus nun. Antaux momento. (montras al _Arnholm_) Sed vi do salutu
pasintan konaton --!

ELLIDA
(donas la manon al _Arnholm_) Jen vi do estas. Bonvenon! Kaj pardonu
ke mi ne estis hejme.

ARNHOLM
Ho, mi petas. Vi do ne pensu pri ceremoniajxoj.

WANGEL
La akvo estas fresxa hodiaux, cxu?

ELLIDA
Fresxa! Je Dio, cxi tie la akvo neniam estas fresxa. Malvarmeta kaj
malvigliga. Usx, la akvo estas malsana cxi tie en la fjordoj.

ARNHOLM
Malsana?

ELLIDA
Jes, malsana. Kaj mi opinias, ke gxi malsanigas ankaux nin.

WANGEL
(ridetas) Nu, vi ja rekomendas la banejon.

ARNHOLM
Mi kredus, ke vi, sinjorino Wangel, havus apartan rilaton al la maro
mem kaj al cxio kio apartenas al gxi.

ELLIDA
Ho jes, eble. Ecx mi mem ja kredas. -- Sed cxu vi vidas kiel bele la
knabinetoj ornamis por vi?

WANGEL
(embarasata) Hm --. (rigardas sian horlogxon) Mi ja baldaux devas
--

ARNHOLM
Cxu vere estas por mi --?

ELLIDA
Kompreneble. Ni ja ne tiel ornamas cxiutage. -- Uh, -- kiel sufoke
varme estas sub tiu cxi plafono! (malsupreniras en la gxardenon)
Venu cxi tien! Cxi tie estas almenaux iometa venteto. (Sxi eksidas
en la lauxbo.)

ARNHOLM
(eniras) Sxajnas al mi, ke la venteto estas suficxe fresxa.

ELLIDA
Jes, vi, kiu kutimigxis al la nauxza cxefurba aero. Tie estas vere
terure dum la somero, lauxdire.

WANGEL
(kiu ankaux iris en la gxardenon) Hm, kara Ellida, vi devas nun sola
konversacii kun nia gasto dum tempeto.

ELLIDA
Cxu aferoj?

WANGEL
Jes, mi devas iri al la oficejo. Kaj mi ja ankaux devas sxangxi
vestojn. Sed ne dauxros longe --

ARNHOLM
(eksidas en la lauxbo) Ne trorapidu, kara doktoro. Via edzino kaj mi
certe scios pasigi la tempon.

WANGEL
(kapsignas) Ho, jes, -- mi fidas. Nu, -- gxis revido! (Li iras tra
la gxardeno maldekstren.)

ELLIDA
(post mallonga silento) Cxu ne sxajnas al vi, ke estas bone sidi cxi
tie?

ARNHOLM
Nun mi sidas bone.

ELLIDA
La lauxbo nomigxas _mia_ lauxbo. Cxar estas mi, kiu farigis gxin. Aux
pli gxuste Wangel -- por mi.

ARNHOLM
Kaj cxi tie vi do kutimas sidi?

ELLIDA
Jes, cxi tie mi pleje sidas dumtage.

ARNHOLM
Kun la knabinetoj?

ELLIDA
Ne, la knabinetoj -- ili estas sur la verando.

ARNHOLM
Kaj Wangel mem?

ELLIDA
Ho, Wangel,