as ja tute senradika en via domo,
Wangel. La infanojn mi ne posedas. Ne posedas iliajn animojn, mi
aludas. Neniam posedis ilin. -- Kiam mi forvojagxos, -- _se_ mi do
forvojagxos, aux kun li cxi-nokte -- aux morgaux al Skjoldvik, mi ecx
ne havas sxlosilon por redoni, -- ecx ne sciigon por postlasi, nek
pri unu aux pri iu alia afero. Tiel senradika mi estas en via domo.
Tiel tute ekster cxio mi estis de la unua momento.

WANGEL
Vi ja mem volis.

ELLIDA
Ne, mi ne volis. Mi nek volis nek ne volis. Mi ja simple lasis cxion
tiel farigxi, kiel mi gxin trovis la tagon kiam mi venis. Estas vi --
kaj neniu alia, -- kiu volis havi cxion tiel.

WANGEL
Mi intencis arangxi cxion plej bone por vi.

ELLIDA
Ho jes, Wangel, mi ja bone scias! Sed estas vengxo en tio. Io kio
vengxas sin. Cxar nun trovigxas cxi tie neniu liganta forto, -- neniu
apogo por mi, -- neniu helpo, -- neniu allogo al tio, kio estus nia
kuna interna posedo.

WANGEL
Mi komprenas, Ellida. Kaj tial vi ja de morgaux rericevos vian
liberecon. De tiam vi vivu vian propran vivon.

ELLIDA
Kaj _tion_ vi nomas mian propran vivon! Ho ne, mia propra, vera vivo
erarvojigxis, kiam mi akceptis vivon kune kun vi. (pugnige premas la
manojn en timo kaj maltrankvilo) Kaj nun, -- cxi-nokte -- post duona
horo -- venos li, kiun mi perfidis -- li, al kiu mi tenus min
senrompe, kiel li tenis sin al mi! Nun li venos kaj ofertas al mi --
la lastan kaj solan fojon -- revivi la vivon, -- vivi mian propran,
veran vivon, la vivon, kiu timigas kaj allogas -- kaj pri kiu mi ne
_povas_ rezigni. Ne libere!

WANGEL
Guste tial vi bezonas, ke via edzo -- kaj ankaux via kuracisto --
prenas potencon sur vi -- kaj agas en via nomo.

ELLIDA
Jes, Wangel, mi bone komprenas. Ho, ne miskredu, ke foje estas
momentoj, kiam sxajnas al mi, ke estus paco kaj savo kauxri intime
cxe vi -- kaj provi spiti cxiujn allogajn kaj timigajn fortojn. Sed
ecx tion mi ne kapablas. Ne, ne, -- mi ne kapablas!

WANGEL
Venu, Ellida, -- ni iomete promenadu kune.

ELLIDA
Mi volus. Sed mi ne kuragxas. Cxar li ja diris, ke mi atendu lin cxi
tie.

WANGEL
Venu. Vi ankoraux havas bonan tempon.

ELLIDA
Jes, cxu vi opinias?

WANGEL
Suficxan tempon, mi diras.

ELLIDA
Do ni iomete promenadu.

(Ili eliras antauxe dekstre. Sammomente venas _Arnholm_ kaj _Bolette_
antauxen apud la supra bordo de la lageto.)

BOLETTE
(rimarkas la forirantojn) Jen vidu --!

ARNHOLM
(mallauxte) Tsx, -- lasu ilin foriri.

BOLE