Ho, li estis ja instruisto por preskaux cxiuj junaj knabinoj, kiujn
li konas. Tion li mem diras.

LYNGSTRAND
Jes. Kiel _tio_ gravus?

BOLETTE
Sed, bona Dio, oni ja ne edzinigas sin al sia propra instruisto!

LYNGSTRAND
Cxu vi pensas, ke juna knabino ne povus ami sian instruiston?

BOLETTE
Ne post kiam sxi farigxis plenkreska.

LYNGSTRAND
Cxu -- imagu!

BOLETTE
(averte) Nu, nu, nu!

(_Ballested_ kolektis siajn ajxojn kaj portas ilin dekstren en la
gxardeno. _Hilde_ helpas lin. _Arnholm_ iras sur la verandon kaj
venas en la cxambron.)

ARNHOLM
Bonan matenon, mia kara Bolette. Bonan matenon, sinjoro -- sinjoro --
hm!

(Li aspektas malkontenta kaj kapsignas malvarme al _Lyngstrand_, kiu
ekstaras kaj klinas la kapon.)

BOLETTE
(ekstaras kaj iras al _Arnholm_) Bonan matenon, sinjoro
cxefinstruisto.

ARNHOLM
Kiel statas hodiaux?

BOLETTE
Nu dankon, bone.

ARNHOLM
Via duonpatrino estas en la banejo ankaux hodiaux, cxu?

BOLETTE
Ne, sxi estas en sia cxambro.

ARNHOLM
Iom malsaneta?

BOLETTE
Mi ne scias. Sxi enfermis sin.

ARNHOLM
Hm, -- cxu?

LYNGSTRAND
Sinjorino Wangel aspekte multe ekscitigxis pro tiu usonano hieraux.

ARNHOLM
Kion _vi_ scias pri tio?

LYNGSTRAND
Mi rakontis al la sinjorino, ke mi vidis lin tute viva iri malantaux
la gxardeno.

ARNHOLM
Nu, tiel.

BOLETTE
(al _Arnholm_) Vi sidis tre malfrue kun patro en la nokto.

ARNHOLM
Jes, suficxe longe. Ni komencis paroli pri io grava.

BOLETTE
Cxu vi parolis kun li ankaux pri mi kaj miaj aferoj?

ARNHOLM
Ne, kara Bolette. Mi ne havis sxancon. Cxar liaj pensoj forte
okupigxis pri io alia.

BOLETTE
(suspiras) Ahx jes, -- kiel cxiam.

ARNHOLM
(rigardas sxin signifoplene) Sed poste hodiaux ni du ja parolu pli
profunde pri tiuj aferoj. -- Kie estas via patro nun? Eble ne hejme?

BOLETTE
Jes. Li certe estas en la oficejo. Mi sercxu lin.

ARNHOLM
Ne, dankon. Ne faru. Mi prefere malsupreniru al li.

BOLETTE
(auxskultas direkte maldekstren) Atendu iomete, sinjoro
cxefinstruisto. Mi pensas, ke estas patro, kiu venas sur la sxtuparo.
Jes. Li certe estis supre vidante sxin.

(_Doktoro Wangel_ venas tra la pordo maldekstre.)

WANGEL
(etendas la manon al _Arnholm_) Nu, kara amiko, -- vi jam venis?
Estas afable de vi veni tiel frue. Cxar mi deziras paroli iom pli kun
vi.

BOLETTE
(al _Lyngstrand_) Eble ni du iru en la gxardenon al Hilde?

LYNGSTRAND
Jes, tre volonte, frauxlino.

(Li kaj _Bolette_ iras malsupren