ELLIDA
Nu ja! Mi provos. Kiel povos vi, prudenta homo, klarigi al vi, ke --
(rigardas eksteren kaj interrompas) Atendu gxis poste. Jen vizitanto
venas.

(_Lyngstrand_ venas sur la vojo de maldekstre kaj iras en la
gxardenon. Li havas floron en la butontruo kaj portas grandan belan
bukedon, volvitan per papero kaj silka rubando. Li haltas kaj hezitas
iom necerta cxe la verando.)

ELLIDA
(el la lauxbo) Cxu la knabinojn vi sercxas, sinjoro Lyngstrand?

LYNGSTRAND
(turnas sin) Ho, la sinjorino jen? (salutas kaj proksimigxas)
Tiel ne estas. Ne la frauxlinojn, sed vin mem, sinjorino Wangel.
Vi ja permesis al mi veni por viziti vin --

ELLIDA
Jes, certe mi faris. Vi estas cxiam bonvena.

LYNGSTRAND
Multan dankon. Kaj cxar tiel felicxe okazas, ke estas solenajxo en la
domo hodiaux --

ELLIDA
Nu, tion vi scias?

LYNGSTRAND
Jes, ja. Kaj tial mi volis permesi al mi donaci al sinjorino Wangel
cxi tiun --

(Li kapsalutas kaj etendas la bukedon.)

ELLIDA
(ridetas) Sed kara sinjoro Lyngstrand, cxu ne estas pli bone doni
viajn belajn florojn al lernejestro Arnholm mem? Cxar estas ja vere
li, kiu --

LYNGSTRAND
(rigardas al ambaux necerte) Pardonu, -- sed mi ne konas tiun
fremdan sinjoron. Estas nur -- Mi venas pro la datreveno, sinjorino.

ELLIDA
Datreveno? Vi eraras, sinjoro Lyngstrand. Ne estas datreveno en la
domo hodiaux.

LYNGSTRAND
(ridetas intime) Ho, mi ja scias. Sed mi ne pensis ke estu tiel
sekrete.

ELLIDA
Kion vi scias?

LYNGSTRAND
Ke estas la dat -- la datreveno de la sinjorino.

ELLIDA
Mia?

ARNHOLM
(rigardas sxin demande) Hodiaux? Ne, certe ne.

ELLIDA
(al _Lyngstrand_) Kial vi tiel pensas?

LYNGSTRAND
Frauxlino Hilde malkovris tion. Mi preterpasis iom pli frue hodiaux.
Kaj mi demandis al la frauxlinoj, kial ili tiel bele ornamas per
floroj kaj flagoj --

ELLIDA
Nu bone?

LYNGSTRAND
-- kaj frauxlino Hilde respondis: Jes, cxar hodiaux estas la
datreveno de -- de patrino.

ELLIDA
De patrino --! Nu tiel.

ARNHOLM
Aha! (Li kaj _Ellida_ rigardas sin reciproke kompreneme.) Jes, cxar
la juna sinjoro do tion scias, sinjorino Wangel --

ELLIDA
(al _Lyngstrand_) Jes, cxar vi ja nun tion scias --

LYNGSTRAND
(denove ofertas la bukedon) Permesu al mi gratuli --

ELLIDA
(akceptas la florojn) Koran dankon al vi. -- Bonvolu sidigxi
momenton, sinjoro Lyngstrand.

(_Ellida_, _Arnholm_ kaj _Lyngstrand_ eksidas en la lauxbo.)

ELLIDA
Tio cxi -- pri mia datreveno -- devus esti se