ante) Patro kaj
patrino havas ja sian vivon, komprenu.

ARNHOLM
Nu, do tiom pli bone estus, se vi liberigxus el tio cxi.

BOLETTE
Jes, sed sxajnas al mi, ke mi ne rajtas. Ne rajtas forlasi patron.

ARNHOLM
Sed kara Bolette, tion vi ja iun fojon tamen devas. Tial mi opinias,
ke vi ju pli frue --

BOLETTE
Jes, devas ja okazi. Mi devas ja ankaux pensi pri mi mem. Provi trovi
iun aux alian okupon. Kiam patro iam forpasos, mi ja nenion havas por
mia subteno. -- Mia kompatinda patro, -- mi zorge timas forlasi lin.

ARNHOLM
Timas --?

BOLETTE
Jes, pro patro.

ARNHOLM
Sed, je dio, via duonpatrino do? Sxi ja restas cxe li.

BOLETTE
Jes, kompreneble. Sed sxi ne estas kapabla por tio, kion patrino tiel
facile ordigis. Estas multe, kion tiu cxi ne _vidas_. Aux eble ne
_volas_ vidi, -- aux ne _atentas_. Mi ne scias kiel estas.

ARNHOLM
Hm, -- eble mi komprenas al kio vi aludas.

BOLETTE
Kompatinda patro, -- iel li estas malforta. Vi eble mem tion
rimarkis. Li ja ankaux ne havas suficxan profesian laboron por
plenigi la tempon. Kaj aldone tio, ke sxi tute ne kapablas stari
flanke de li. -- Pri tio li tamen iomete mem kulpas.

ARNHOLM
Kiel, vi pensas?

BOLETTE
Ho, patro deziras ja cxiam vidi gajajn vizagxojn cxirkaux si. Estu
suna vetero kaj gxojo en la domo, li diras. Tial mi timas, ke
multfoje li donas al sxi medicinon, kiu ne estas bona por sxi
longtempe.

ARNHOLM
Cxu vi vere opinias tion?

BOLETTE
Jes, mi ne povas liberigxi de tiu penso. Cxar foje sxi estas tre
stranga. (impete) Sed cxu do estas juste, ke mi restadu en la
hejmo! Vere ne estas utile por patro. Kaj mi ja ankaux havas devojn
al mi mem, mi pensas.

ARNHOLM
Sciu, kara Bolette, -- tiujn aferojn ni pli profunde priparolu.

BOLETTE
Ho, ne multe utilas. Eble mi estas kreita por resti cxi tie en la
karasi-lageto, mi pensas.

ARNHOLM
Tute ne. Tio dependas de vi mem.

BOLETTE
(vigle) Cxu vi pensas?

ARNHOLM
Jes, kredu min. Dependas tute de vi mem.

BOLETTE
Ho, se mi vere povus --! Eble vi volas paroli al patro por mi?

ARNHOLM
Ankaux tio. Sed unue mi volas paroli sincere kaj senrezerve al vi
mem, kara Bolette. (rigardas maldekstren) Tsxsx! Ne komprenigu ion.
Ni revenu al tio poste.

(_Ellida_ venas de maldekstre. Sxi ne havas cxapelon, sed portas
grandan tukon jxetitan sur la kapon kaj sxultrojn.)

ELLIDA
(en maltrankvila vigleco) Cxi tie estas bone! Cxi tie estas belege!

ARNHOLM
(ekstaras) Vi faris promenadon?

ELLIDA