ellijk aanpassen, ja...
onmiddellijk. Was ik net een beetje wegwijs in de Statenbijbel... [12.5]

Zij die de NV op touw gezet hadden, deden dat voor het merendeel (niet allemaal)
vanuit een christelijke overtuiging. Ze deden dat om levens te redden, niet om
de kinderen tot een ander geloof over te halen. Gold dat ook wat betreft de
pleeggezinnen? Ik denk dat men altijd, om te beginnen, een kind opnam om een
leven te redden. Daarna heeft men soms - soms ook niet - geprobeerd het eigen
geloof uit te dragen.
Jack Aldewereld (al eerder genoemd) werd opgenomen door een echtpaar zonder
kinderen. Toen na de oorlog bleek, dat zijn ouders omgekomen waren, is hij bij
de pleegouders gebleven. Hij werd door hen gereformeerd opgevoed, maar is altijd
vrijgelaten in zijn keuze.
"Flip Amsterdammer" vertelt daarentegen over zijn vroegere pleegvader:

Hij heeft in 1975 of 1976 contact met mij opgenomen.(...) Het is een uiterst
openhartig gesprek geworden, omdat hij claimde dat hij mijn leven gered had,
wat dus waar is, en ik op die grond niet van het pad van Jezus had mogen afwijken.
Hij had dus ontdekt (...) dat ik een socialist was geworden en als godslasteraar
op het verkeerde pad was gegaan en hij vroeg mij op grond ervan dat hij mijn
leven gered had, terug te keren tot het ware geloof. Dat was een uiterst pijnlijke
toestand.[12.6]

Ds. Pontier hield, zoals al eerder even aangestipt, in zijn huis Joden verborgen,
een familie van strikt orthodoxe opvattingen. Een van de zoons kreeg van ds. Pontier
een nieuw testament. Aan de andere kant werd er voor de onderduikers, die een
eigen gedeelte van het huis tot hun beschikking hadden en daar hun gebeden konden
verrichten, zo lang het mogelijk was kosjer gekookt. [12.71] Zo combineerde het
echtpaar Pontier blijkbaar de bereidheid om de overtuiging van de ander te
respecteren met het verlangen om eigen geloofsgoed aan die ander over te dragen.

<154>

Van de 250 kinderen die door de NV ondergebracht werden is er zelfs niet een in
de handen van de Duitsers gevallen. Maar september 1944 werd een inval gedaan -
min of meer bij toeval - in een landhuisje bij Nijverdal, waar Jaap Musch verbleef
met vier Joodse kinderen. Jaap vluchtte niet, om de kinderen de kans te geven weg
te komen en dat is hun gelukt. Hijzelf werd weggevoerd, zwaar gemarteld en - toen
hij desondanks niets losliet - in de nacht van 9 op 10 september vermoord.
Ook Joop Woortman is omgebracht, in Bergen Belsen. Ds. H.R. de Jong