, nec
concludere posse, se apud Pontificem Romanum pro officio V. C. M.
diligenter daturam operam de congregando concilio generali.

17] Quemadmodum idem latius expositum est ante annum in publico
proximo conventu, qui Spirae congregatus fuit.

18] Ubi V. C. M. per Dominum Ferdinandum, Bohemiae et Ungariae
Regem, amincum et dominum clementem nostrum, deinde per Oratorem et
Commissarios Caesareos haec inter cetera proponi fecit, quod
V. C. M. intellexisset et expendisset Locum-tenentis V. C. M. in
Imperio et Praesidentis et Consiliariorum in regimine et Legatorum
ab aliis Statibus, qui Ratisbonae convenerant,

19] deliberationem de concilio congregando, et quod iudicaret etiam
V. C. M. utile esse, ut congregaretur concilium, et quia causae,
quae tum tractabantur inter V. C. M. et Romanum Pontificem, vicinae
essent concordiae et Christianae reconciliationi, non dubitaret
V. C. M., quin Romanus Pontifex adduci posset ad habendum generale
concilium:

20] ideo significabat se V. C. M. operam daturam, ut praefatus
pontifex maximus una cum V. C. M. tale generale concilium primo
quoque tempore emissis litteris publicandum congregare consentiret.

21] In eventum ergo talem, quod in causa religionis dissensiones
inter nos et partes amice et in caritate non fuerint compositae,
tunc coram V. C. M. hic in omni obedientia nos offerimus ex
superabundanti comparituros et causam dicturos in tali generali,
libero et Christiano concilio, de quo congregando in omnibus comitiis
imperialibus, quae quidem annis Imperii V. C. M. habita sunt, per
Electores, Principes et reliquos Status Imperii semper concorditer
actum et congruentibus suffragiis conclusum est.

22] Ad cuius etiam generalis concilii conventum, simul et ad
V. C. M. in hac longe maxima et gravissima causa iam ante etiam
debito modo et in forma iuris provocavimus et appellavimus.

23] Cui appellationi ad V. C. M. simul et concilium adhuc
adhaeremus, neque eam per hunc vel alium tractatum (nisi causa
inter nos et partes iuxta tenorem Caesareae proximae citationis
amice in caritate composita, sedata et ad Christianam concordiam
reducta fuerit) deserere intendimus aut possumus;

24] de quo hic etiam solenniter et publice protestamur.

Art. I. De Deo.

1] Ecclesiae magno consensu apud nos docent, decretum Nicaenae
synodi de unitate essentiae divinae et de tribus personis verum
et sine ulla dubitatione credendum esse,

2] videlicet, quod sit una essentia divina, quae