(ripozigas la manojn kaj la mentonon sur la bastonbutonon kaj
palpebrumas ruze al la doktoro) Kiel efektive estis? Cxu ne iuj
bestoj enrampis en la akvotubojn?

DOKTORO STOCKMANN
Ho jes, infuzorioj.

MORTEN KIIL
Kaj ecx multaj tiaj bestoj envenis, diris Petra. Enorma amaso.

DOKTORO STOCKMANN
Nu jes; ili povas cxeesti en centmiloj.

MORTEN KIIL
Sed neniu povas vidi ilin, -- cxu ne estas tiel?

DOKTORO STOCKMANN
Ne, vidi ilin oni ne povas.

MORTEN KIIL
(silente klukridante) Jeno estas, diablo portu min, la plej bona,
kion mi gxis nun auxdis pri vi.

DOKTORO STOCKMANN
Kiel? Kio?

MORTEN KIIL
Sed neniel vi povos kredigi tiajxon al la magistranto.

DOKTORO STOCKMANN
Nu, ni vidos.

MORTEN KIIL
Cxu vi imagas lin tiel freneza?

DOKTORO STOCKMANN
Mi esperas, ke la tuta urbo estas tiel freneza.

MORTEN KIIL
La tuta urbo! Jes, povas esti. Sed tion ili meritas; tio servu al ili
bone. Ili estus tiom pli sagxaj ol ni maljunuloj. Ili hundbalotis min
el la urba konsilantaro. Jes, tiel mi diras; cxar ili balotis pri mi
kiel pri hundo. Sed nun ili ekhavos. Faru arlekenajxon pri ili,
Stockmann.

DOKTORO STOCKMANN
Sed bopatro --

MORTEN KIIL
Nur arlekenajxon, mi diras. (ekstaras) Se vi kapablas tion fari,
tiel ke la magistranto kaj liaj amikoj kuros cxirkauxe nur flarante
sian propran odoron, mi surloke donos cent kronojn al la malricxuloj.

DOKTORO STOCKMANN
Nu, tio estas ja gxentila.

MORTEN KIIL
Jes, mi ja ne havas multe por disponi, vi scias; sed se vi tion
kapablas, mi pensos pri la mizeruloj per kvindek kronoj julvespere.

(_Redaktoro Hovstad_ venas de la antauxcxambro.)

HOVSTAD
Bonan matenon! (haltas) Ho, pardonu --

DOKTORO STOCKMANN
Ne, ne. Envenu; envenu.

MORTEN KIIL
(denove klukridas) Li! Cxu ankaux li partoprenas?

HOVSTAD
Kion vi aludas?

DOKTORO STOCKMANN
Jes, kompreneble, li partoprenas.

MORTEN KIIL
Cxu mi ne tion pensus! Estos enmetata en la gazetojn. Jes, vi estas
vere la gxusta, Stockmann. Sed faru vian kabalon; nun mi foriros.

DOKTORO STOCKMANN
Ho ne; restu iomete, bopatro.

MORTEN KIIL
Ne, nun mi foriros. Kaj eltrovu kiel eble plej multajn arlekenajxojn;
diable, tion vi ne estu farinta por nenio.

(Li eliras; _Sinjorino Stockmann_ akompanas lin eksteren.)

DOKTORO STOCKMANN
(ridas) Imagu, -- la maljunulo kredas ecx ne unu vorton el tio cxi
pri la akvoliverejo.

HOVSTAD
Cxu estis _tiu_ afero --?

DOKTORO STOCKMANN
Jes, pri tiu ni parolis. Kaj eble estas