nora donaco -- aux kion ajn, vi devas promesi al mi
je via savo malhelpi tion. Kaj ankaux vi, Aslaksen; cxu vi auxdas?
HOVSTAD
Pardonu, sinjoro doktoro; ni povas same bone unue kiel laste diri al
vi la puran veron --
(_Sinjorino Stockmann_, kun cxapelo kaj mantelo envenas tra la pordo
maldekstre en la fono.)
SINJORINO STOCKMANN
(vidas la doktoron) Jes, gxuste!
HOVSTAD
(iras al sxi renkonte) Jen jen, ankaux la sinjorino?
DOKTORO STOCKMANN
Kion, diable, volas vi cxi tie, Katrine?
SINJORINO STOCKMANN
Vi ja povas bone pensi, kion mi volas.
HOVSTAD
Bonvolu sidi. Aux eble --
SINJORINO STOCKMANN
Dankon; ne gxenu vin. Kaj vi ecx ne devas esti cxagrenita pro tio, ke
mi venas por sercxi Stockmann; cxar sciu, ke mi estas patrino de tri
infanoj.
DOKTORO STOCKMANN
Babilajxo; tion ni ja bone scias.
SINJORINO STOCKMANN
Cxu? Ne aspektas tiel, ke vi pensas iom pri edzino kaj infanoj
hodiaux; cxar alie vi ne irus jxeti nin cxiujn en malfelicxon.
DOKTORO STOCKMANN
Sed cxu vi estas tute freneza, Katrine! Cxu viro kun edzino kaj
infanoj ne havu permeson publikigi la veron, -- ne havu permeson esti
utila kaj agema civitano, -- ne havu permeson servi la urbon en kiu
li logxas!
SINJORINO STOCKMANN
Cxio kun modereco, Tomas!
ASLAKSEN
Tion ankaux mi diras. Modereco en cxio.
SINJORINO STOCKMANN
Kaj tial vi faras pekon kontraux nin, sinjoro Hovstad, kiam vi logas
mian edzon for de domo kaj hejmo, kaj forlogas lin en tion cxi.
HOVSTAD
Mi ja ne forlogas iun en --
DOKTORO STOCKMANN
Forlogas! Cxu vi kredas, ke _mi_ lasas min forlogi!
SINJORINO STOCKMANN
Jes, vi faras. Mi ja scias, ke vi estas la plej inteligenta homo en
la urbo; sed estas tre facile forlogi vin, Tomas. (al _Hovstad_) Kaj
pensu nur, ke li perdas sian oficon cxe la banejo, se vi presos lian
artikolon --
ASLAKSEN
Kio do!
HOVSTAD
Sed auxdu, sinjoro doktoro --
DOKTORO STOCKMANN
(ridas) Ha-ha, lasu ilin nur provi --! Ho ne, -- ili certe gardos
sin. Cxar, vidu, mi havas la kompaktan plimulton malantaux mi!
SINJORINO STOCKMANN
Jes, estas ja gxuste la malfelicxo, ke vi havas tian terurajxon
malantaux vi.
DOKTORO STOCKMANN
Babilajxo, Katrine; -- iru hejmen kaj zorgu pri via domo, kaj lasu
min zorgi pri la socio. Kiel vi povas timi, kiam mi estas fidema kaj
gxoja? (frotas la manojn kaj pasxadas tien kaj reen) La vero kaj la
popolo gajnos la batalon, je tio vi povas sakri. Ho, mi vidas la
tutan liberalan burgxaron arigxi en venka
|