das sola cxe la labortablo kun sia kudrajxo.
Iom poste venas de dekstre _konsulo Bernick_ kun cxapelo sur la kapo
kaj kun gantoj kaj bastono.)

SINJORINO BERNICK
Cxu vi jam revenas hejmen, Karsten?

KONSULO BERNICK
Jes. Estas iu, kiun mi petis veni.

SINJORINO BERNICK
(kun sopiro) Ho jes. Johan certe venos, mi pensas.

KONSULO BERNICK
Estas iu viro, mi diras. (demetas la cxapelon) Kie estas cxiuj la
sinjorinoj hodiaux!

SINJORINO BERNICK
Sinjorino Rummel kaj Hilda ne havas tempon.

KONSULO BERNICK
Nu? Sendis ekskuzon?

SINJORINO BERNICK
Jes; ili havas tiom da farendajxoj en la domo.

KONSULO BERNICK
Kompreneble. Kaj la aliaj ankaux ne venos?

SINJORINO BERNICK
Ne, ankaux ili havas ekskuzojn.

KONSULO BERNICK
Tion mi estus povinta diri antauxe. Kie estas Olaf?

SINJORINO BERNICK
Mi permesis al li iomete promeni kun Dina.

KONSULO BERNICK
Hm; Dina, tiu acxa flirtulino --. Imagu ke hieraux sxi tuj ligis sin
al Johan --!

SINJORINO BERNICK
Sed kara Karsten, Dina ja tute ne scias ke --

KONSULO BERNICK
Nu, sed Johan almenaux devus havi la takton ne montri al sxi iun
atenton. Mi ja vidis la okuljxetojn de komercisto Vigeland.

SINJORINO BERNICK
(kun la kudrajxo sur la genuoj) Karsten, cxu vi povas imagi kion ili
volas cxi-hejme?

KONSULO BERNICK
Hm; li havas ja bienon tie transe, kiu ne bone prosperas; kaj _sxi_
ja diris hieraux, ke ili devis vojagxi duaklase --

SINJORINO BERNICK
Jes, bedauxrinde, eble estas io tia. Sed ke _sxi_ akompanis! _Sxi!_
Post tiu sanga insulto kiun sxi faris al vi --!

KONSULO BERNICK
Ho, ne pensu pri tiuj malnovaj historioj.

SINJORINO BERNICK
Kiel povas mi pensi pri aliajxoj nuntempe? Li ja estas mia frato; --
ne estas pro li; sed cxiuj malagrablajxoj kiuj kauxzigxus al _vi_ --.
Karsten, mi ege timas ke --

KONSULO BERNICK
Por kio vi timas?

SINJORINO BERNICK
Cxu oni imagus meti lin en karceron pro la mono, kiu malaperis por
via patrino?

KONSULO BERNICK
Ho, babilajxo! Kiu povas pruvi ke mono malaperis?

SINJORINO BERNICK
Ahx Dio, tion scias ja la tuta urbo, bedauxrinde; kaj vi mem ja
diris --

KONSULO BERNICK
Mi nenion diris. La urbo scias nenion pri tiuj aferoj; cxio estis nur
senfundaj onidiroj.

SINJORINO BERNICK
Ho kiel grandanima vi estas, Karsten!

KONSULO BERNICK
Cxesu pri tiuj memorajxoj, mi diras! Vi ne scias, kiom vi turmentas
min revivigi cxion tian! (Li pasxas tien kaj reen sur la planko; jen
li forjxetas la bastonon.) Cxagrene k