AUXLINO HESSEL
Nun vi estas en timo. -- Vi iam sxatis min, vi diras. Jes, pri tio vi
certigis min suficxe ofte en viaj leteroj; kaj eble tio estis vero --
iamaniere, tiom longe kiom vi vivis tie en granda liberigita mondo,
kiu donis al vi kuragxon mem pensi libere kaj alte. Vi eble trovis en
mi iom pli da karaktero kaj volo kaj memdependeco, ol cxe la plimulto
cxi-hejme. Kaj estis ja ankaux sekreto nur inter ni du; neniu povis
sxercacxi pri via malbona gusto.
KONSULO BERNICK
Lona, kiel vi povas do kredi --?
FRAUXLINO HESSEL
Sed kiam vi revenis; kiam vi auxdis la mokadon, kiu hajlis super min;
kiam vi spertis la ridadon super cxion, kion oni cxi tie nomis miajn
absurdajxojn --
KONSULO BERNICK
Vi _estis_ senkonsidera tiam.
FRAUXLINO HESSEL
Pleje por cxagreni tiujn jupvestitajn kaj pantalonvestitajn
geprudulojn, kiuj trotadis cxirkauxe en la urbo. Kaj kiam vi
renkontis la juna alloga aktorino --
KONSULO BERNICK
Estis nur danda petolajxo; nenio pli; mi jxuras al vi, ecx ne la
dekono estis vero de tiu klacxo kaj tiuj onidiroj, kiuj cirkuligxis.
FRAUXLINO HESSEL
Nu, bone; sed kiam Betty venis hejmen, bela, floranta, adorata de
cxiuj, -- kaj farigxis konate, ke sxi heredus la monon post onklino,
kaj ke mi ricevus nenion -- --
KONSULO BERNICK
Nu, jen ni estas cxe la afero, Lona; kaj nun vi auxdu senvuale. Mi ne
amis Betty tiam; mi ne rompis kun vi por iu nova inklino. Estis rekte
por la mono; estis devige; mi _devis_ havigi ilin al mi.
FRAUXLINO HESSEL
Kaj tion vi diras al mi rekte antaux la okuloj?
KONSULO BERNICK
Jes, mi faras. Auxskultu min, Lona --
FRAUXLINO HESSEL
Kaj vi tamen skribis al mi, ke nesubigebla amo al Betty kaptis vin,
kaj vi alvokis mian grandanimon, kaj petegis min pro Betty silenti
pri tio kio antauxe estis inter ni --
KONSULO BERNICK
Mi devis, mi diras.
FRAUXLINO HESSEL
Nu, je la vivanta Dio, nun mi ne pentas, ke mi tiam agis senpripense.
KONSULO BERNICK
Lasu min fride kaj trankvile diri al vi, kiel la stato estis en tiuj
tagoj. Mia patrino, kiel vi memoras, estris la komercon; sed tute
mankis al sxi komerca kompreno. Rapide mi vokigxis hejmen de Parizo;
la tempoj estis krizaj; mi metus la aferojn sur firmajn piedojn.
Kion mi trovis? Mi trovis ion, kio devus esti tenata en la plej
profunda sekreto: firmaon preskaux ruinigita. Jes, gxi estis
preskaux ruinigita, tiu cxi malnova respektata firmao, kiu staris
dum tri generacioj. Kion povis mi fari, la filo, la sola filo,
|