HESSEL
Mi faros. Se la knabo sxatas sxin, -- kaj sxi lin, -- ili sekve havu
unu la alian. Bernick estas ja tia sagxa viro; li devas trovi
solvon --

SINJORINO BERNICK
Kaj vi imagus, cxu tiuj usonaj maldecajxoj estus tolerataj cxi tie --

FRAUXLINO HESSEL
Babilajxo, Betty --

SINJORINO BERNICK
-- ke viro, kiel Karsten, kun sia severa morala pensmaniero --

FRAUXLINO HESSEL
Ho, pa, gxi certe ne estas tiel senmezure severa.

SINJORINO BERNICK
Kion vi kuragxas diri?

FRAUXLINO HESSEL
Mi kuragxas diri, ke Bernick certe ne estas multe pli morala ol aliaj
viroj.

SINJORINO BERNICK
Tiel profunde sidas do ankoraux la malamo al li! Sed kion vi do volas
cxi tie, cxar vi ja neniam povis forgesi ke --? Mi ne komprenas, ke
vi kuragxis rigardi lin rekte en la okulojn post tiu hontinda
insulto, kiun vi tiam alportis al li.

FRAUXLINO HESSEL
Jes, Betty, tiam mi senpripense acxe faris.

SINJORINO BERNICK
Kaj kiel grandanime li pardonis vin, li, kiu ja neniam faris
delikton! Cxar _li_ ja ne povas kulpigxi pro tio, ke vi pri io
esperadis. Sed depost tiam vi malamis ankaux _min_. (ekploras) Vi
neniam malenviis al mi mian felicxon. Kaj nun vi venas cxi tien por
renversi cxion tion super min, -- por montri al la urbo, en kiun
familion mi enkondukis Karsten. Jes, estas super min ke cxio falos,
kaj estas _tio_, kion vi volas. Kaj tio estas acxa de vi! (Sxi eliras
plorante tra la fona pordo maldekstre.)

FRAUXLINO HESSEL
(postrigardas sxin) Kompatinda Betty.

(_Konsulo Bernick_ venas el sia cxambro.)

KONSULO BERNICK
(ankoraux cxe la pordo) Jes, jes, bone, sinjoro Krap; bonege. Sendu
400 kronojn por mangxigado al la povruloj. (turnas sin) Lona! (pli
proksime) Vi sola? Cxu Betty ne venas?

FRAUXLINO HESSEL
Ne. Eble mi sercxu sxin?

KONSULO BERNICK
Ne, ne, ne, lasu tion! Ho, Lona, vi ne scias, kiel mi arde sopiris
paroli malferme kun vi, -- petegi vian pardonon.

FRAUXLINO HESSEL
Auxskultu, Karsten, ni ne estu sentimentalaj; tio ne konvenas al ni.

KONSULO BERNICK
Vi _devas_ auxskulti min, Lona. Mi ja scias, kiel mi havas la sxajnon
kontraux mi nun, kiam vi sciigxis pri la okazajxo kun la patrino de
Dina. Sed mi jxuras, ke tio estis nur mallonga erarigxo; efektive mi
vere kaj sincere iam sxatis vin.

FRAUXLINO HESSEL
Kial vi kredas ke mi estas veninta hejmen?

KONSULO BERNICK
Ecx se ion ajn vi intencas, mi petas vin nenion fari, antaux ol mi
justigis min. Mi povas, Lona; mi almenaux povas senkulpigi min.

FR