l vi, mi auxdas.

KONSULO BERNICK
Nu, oni devas ja labori por la komunumo en kiu oni vivas.

FRAUXLINO HESSEL
Jes, bele, bofrato; sed estas ankaux gxojo vidi, kiel la homoj
montras al vi rekonon. Mi ne estas vanta, mi opinias; sed mi ne
povis min deteni memorigi al iu kaj alia kun kiuj ni parolis, ke
ni apartenas al la familio.

HILMAR TONNESEN
Uf --!

FRAUXLINO HESSEL
Cxu vi diras Uf! al tio?

HILMAR TONNESEN
Ne, mi diris hm --

FRAUXLINO HESSEL
Nu, tion vi rajtas, povrulo. Sed hodiaux vi aspekte estas solaj en la
domo?

SINJORINO BERNICK
Jes, hodiaux ni estas solaj.

FRAUXLINO HESSEL
Jes, efektive ni renkontis moralajn parojn supre sur la foirplaco;
aspekte urgxis por ili. Sed ni mem ankoraux ne suficxe kunparolis;
hieraux ja cxeestis tiuj fervoj-planantoj, kaj aldone ni havis tiun
pastoron --

HILMAR TONNESEN
La adjunkto.

FRAUXLINO HESSEL
_Mi_ nomas lin la pastoro. Sed kion vi opinias pri _mia_ faro dum
tiuj cxi dek kvin jaroj? Cxu li ne farigxis brava knabo? Kiu rekonus
la petolulon, kiu forkuris de la hejmo?

HILMAR TONNESEN
Hm --!

JOHAN TONNESEN
Ho, Lona, ne tro fanfaronu.

FRAUXLINO HESSEL
Jes, pri tio mi estas fiera. Je Dio, tio ja estas la sola, kion mi
faris en la mondo; sed tio almenaux donas al mi iun rajton ekzisti.
Jes, Johan, kiam mi pensas kiel ni du tie transe komencis per niaj
kvar nudaj manacxoj --

HILMAR TONNESEN
Manoj.

FRAUXLINO HESSEL
_Mi_ diras manacxoj; cxar malpuraj ili estis --

HILMAR TONNESEN
Uf!

FRAUXLINO HESSEL
-- kaj malplenaj ili ankaux estis.

HILMAR TONNESEN
Malplenaj? Ne, nun mi devas diri --!

FRAUXLINO HESSEL
Kion vi devas diri?

KONSULO BERNICK
Hm!

HILMAR TONNESEN
Nun mi devas diri -- uf! (Li eliras sur la gxardenan sxtuparon.)

FRAUXLINO HESSEL
Kio estas al li?

KONSULO BERNICK
Ne atentu lin; li estas iom nervoza cxi-tempe. Sed cxu vi ne volas
iomete cxirkauxrigardi en la gxardeno? Tie vi ankoraux ne estis, kaj
gxuste nun mi havas liberan horon.

FRAUXLINO HESSEL
Jes, sxatinde; vi sciu ke en miaj pensoj mi ofte estis en la gxardeno
cxe vi.

SINJORINO BERNICK
Ankaux tie estas grandaj sxangxoj, vi vidos.

(_La konsulo, la sinjorino_ kaj _frauxlino Hessel_ eliras en la
gxardenon, kie oni foje vidas ilin dum kio sekvas.)

OLAF
(cxe la gxardena pordo) Onklo Hilmar, cxu vi scias kion onklo Johan
demandis al mi? Li demandis, cxu mi volas akompani lin al Ameriko.

HILMAR TONNESEN
Vi mallertulo, ankoraux tirante la jupon d