UND
Alte estimata sinjoro konsulo! Mi vidas el la surprizo, kiu
pentrigxas en via vizagxo, ke ni cxi tie kiel neatenditaj gastoj
sxovas nin enen al vi en vian felicxan familian rondon, en vian pacan
hejmon, cxirkauxita de honestaj kaj agemaj amikoj kaj kuncivitanoj.
Sed estis por ni kora bezono porti al vi nian saluton. Ne estas
la unua fojo, ke tiajxo okazas, tamen la unua fojo en tia vasta
mezuro. Ni multfoje portis al Vi nian dankon pro la ampleksa morala
fundamento, sur kiu Vi, tiel dirite, konstruis nian socion. Cxi tiun
fojon ni salutas Vin cxefe kiel la klarvidan, senlacan, neegoisman,
ecx memoferan kuncivitanon, kiu kaptis la iniciativon por entrepreno,
kiu laux la opinio de cxiuj spertuloj donos potencan antauxenpusxon
al la prospero kaj bonstato de tiu cxi socio.

VOCXOJ INTER LA AMASO
Bravo, bravo!

ADJUNKTO RORLUND
Sinjoro konsulo, dum vico da jaroj vi donis brilan ekzemplon al nia
urbo. Cxi tie mi ne parolas pri via modela familia vivo, ankaux ne
pri Via senmakula morala konduto entute. Tiajxoj estu referencitaj
al la sekreta cxambreto kaj ne al la festsalono! Sed mi parolas pri
via burgxa aktiveco, tia, kia gxi kusxas malferma al cxiuj okuloj.
Bone ekipitaj sxipoj velas el viaj sxipfarejoj, kaj montras la flagon
sur la plej foraj maroj. Multnombra kaj felicxa laboristaro estimas
vin kiel patron. Vokante al vivo novajn profesiajn brancxojn vi
fondis la bonfarton de centoj da familioj. Per aliaj vortoj -- Vi
estas la fundamenta kolono de tiu cxi socio en eminenta signifo.

VOCXOJ
Auxskultu, auxskultu, bravo!

ADJUNKTO RORLUND
Kaj gxuste cxi tiu malegoisma aspekto, kiu karakterizas cxiun vian
konduton, estas tio, kio impresas tiel nedireble bonfare, precipe en
cxi tiuj tempoj. Vi nun estas havigonta al ni -- jes, mi ne hezitas
mencii la vorton prozajxe kaj rekte -- fervojon.

MULTAJ VOCXOJ
Bravo! Bravo!

ADJUNKTO RORLUND
Sed tiu entrepreno aspekte renkontas malfacilajxojn, precipe
diktitajn de malvastaj egoismaj celoj.

VOCXOJ
Auxskultu; auxskultu!

ADJUNKTO RORLUND
Ne restis ja nesciate, ke certaj individoj, kiuj ne apartenas al nia
socio, estas antauxvenintaj al la laboremaj burgxoj de nia loko, kaj
ekposedigxis de certaj avantagxoj, kiuj rajte venus profite al nia
propra urbo.

VOCXOJ
Jes, jes! Auxskultu!

ADJUNKTO RORLUND
Tiu bedauxrinda fakto estas kompreneble veninta al Via scio, sinjoro
konsulo. Sed tamen ne malpli vi persiste dauxrigas vian entreprenon,
bone sciante, ke sxtatano