i la unuan fojon ekiris al Sari, mi surtretis neston de venenaj
vipuroj, antaux ol ni atingis la valon. Unu el la malgrandaj pikis
min cxe la maleolo, kaj Dian devigis min reveni al la kaverno. Sxi
ordonis, ke mi ne ekzercu la muskolojn, cxar tio povus esti
mortiga--sxi diris, ke se min pikus plenkreska serpento, mi ne
movigxus ecx unu pasxon for de la nesto--mi estus mortinta surpiede
starante--tiel mortiga estas la veneno. Sed kiel okazis, mi estis
senkapabligita dum longa tempo, kvankam la kataplasmoj, kiujn Dian
faris el herboj kaj folioj, fine reduktis la sxveladon kaj eltiris la
venenon.

La epizodo tamen montrigxis tre bonsxanca, cxar gxi donis al mi
ideon, kiu miloble plivalorigis miajn sagojn kiel armilojn de atako
kaj defendo. Tuj kiam mi denove kapablis eliri, mi sercxis kelkajn
plenkreskajn vipurojn de la speco, kiu pikis min, kaj mortiginte
ilin, mi eltiris de ili la venenon kaj sxmiris gxin sur la pintojn de
kelkaj sagoj. Pli poste mi pafis hienodonon per unu el tiuj, kaj
kvankam mia sago kauxzis nur suprajxan vundon, la besto falis morta
preskaux tuj post la trafo.

Ni nun reekiris al la lando de la sarianoj, kaj kun sentoj de sincera
bedauxro ni adiauxis nian belan gxardenon Edenan, en kies relativaj
paco kaj harmonio ni travivis la plej felicxajn momentojn de nia
vivo. Kiel longe ni estis tie, mi ne scias, cxar kiel mi diris al vi,
la tempo cxesis ekzisti por mi sub tiu eterne tagmeza suno--eble
estis unu horo, aux eble monato da surtera tempo--mi ne scias.

15-a cxapitro

REIRO AL LA TERO

Ni transiris la riveron kaj trapasis la montojn trans gxi, kaj fine
ni eliris sur grandan kaj platan ebenajxon, kiu disetendigxis gxis la
limo de la vidpovo. Mi ne povus diri al vi, en kiu direkto gxi
etendigxis, ecx se vi volus scii tion, cxar dum mia tuta restado en
Pelucidaro mi neniam eltrovis aliajn ol surlokajn rimedojn por indiki
direkton--estas nek nordo nek sudo nek oriento nek okcidento.
_Supren_ estas la sola bone difinita direkto, kaj tio, kompreneble,
estas _malsupren_ por vi sur la ekstera krusto de la Tero. Cxar la
suno nek levigxas nek subiras, mankas cxia rimedo por indiki direkton
krom videblajxoj kiel altaj montoj, arbaroj, lagoj kaj maroj.

La ebenajxo, kiu kusxas post la blankaj klifoj borde de la Darel Az
cxe la bordo plej proksima al la Montoj de la Nuboj, estas la afero
plej analoga al direkto konata al la pelucidaranoj. Se oni eventuale
neniam auxdis pri la Darel Az, aux la bl