tiae,
despexit praerogativam Concilii; securitatem periit a Caesare,
Caesar obsignavit, christianus orbis resignavit maior Caesare.
Redire ad mentem haeresiarcha noluit: periit. Hieronymus vero
Pragensis furtim venit Constantiam, protectus a nemine; deprehensus
comparuit, peroravit, habitus est perbenigne, liber abiit quo
voluit, sanatus est, haeresim eiuravit, relapsus est, exustus est.

Quid toties unum exemplum de sexcentis exagitant? Repetant
annales suos. Martinus ipse Lutherus (a. 1518) odium Dei et
hominum, Augustae positus coram Cardinale Caietano, nonne quod
potuit, eructavit, et Maximiliani litteris communitus excessit?
Idem accitus Wormatiam (a. 1521), quum et Caesarem et plerosque
Imperii principes haberet infensos, nonne Caesaris verbo tutus
fuit? Postremo lutheranorum et zuinglianorum capita, praesente
Carolo quinto, haereticorum hoste victore, domino, nonne datis
induciis confessiones suas innovatas exhibuere comitiis
Augustanis, et sospites abiere? Haud secus litterae Tridientinae
locupletissimas adversario cautiones providerant:[35] uti noluit.
Nimirum se iactat in angulis in quibus ubi tria verba graeca
sonuerit, sapere videatur; abhorret a luce, quae litteratorem in
numero poneret, et ad honesta subsellia devocaret. Catholicis
Anglis tale chirographum impunitatis impetrent, si diligunt
salutem animarum. Nos Hussium non causabimur; verbo Principis
innixi, convolabimus.

Sed ut, unde sum egressus, eo regrediar, Concilia generalia mea
sunt, primum, ultimum, media; his pugnabo. Hastam exspectet
adversarius amentatam, quam avellere numquam poterit.
Prosternatur in eo satanas, Christus vivat.

QVINTA RATIO

PATRES

Antiochiae, qua primum in urbe Christianorum nobile cognomentum
increbuit, Doctores,[36] id est, eminentes theologi; et
Prophetae, id est, concionatores perquam celebres, floruerunt.
Huiusce generis "scribas et sapientes, doctos in regno Dei, nova
promentes et vetera,"[37] Christum callentes et Moysem, Dominus
ipse futuros gregi prospexerat. Hos, ingentis beneficii loco
donatos, explodere, quanti maleficii est? Explosit adversarius.
Quid ita? Quia stantibus illis, concidisset. Id ego quum pro
certissimo comperissem, pugnam simpliciter exoptavi, non illam
iocularem, qua turbae velitantur in compitis, sed istam severam
et acrem, qua congredimur in vestris Philosophorum spatiis:

/*-pede pes, densusque viro vir.

Ad Patres si quando licebit accedere, confectum est praelium; tam
sunt nos