am potestatem. Noster Polycarpus,[122] qui
super quaestione Paschatis Romam adiit, cuius ambustas reliquias
Smyrna collegit, anniversario die rituque legitimo suum
Episcopum venerata. Nostri Cornelius et Cyprianus,[123] aureum
par Martyrum, ambo magni praesules; sed maior ille, qui Romanus
Africanum errorem resciderat; hic nobilitatus observantia, qua
maiorem est prosequutus, amicissimum sui. Noster Sixtus,[124]
"cui ad aram solemnibus sacris operanti ministrarunt e clero
septemviri." Noster Laurentius, huius Archidiaconus,[125] quem
adversarii de suis fastis eiiciunt, quem ante mille ducentos
annos vir consularis Prudentius[126] sic ornavit:

Quae sit potestas credita
Et muneris quantum datum,
Probant Quiritum gaudia,
Quibus rogatus annuis.
Hos inter, o Christi decus,
Audi et poetam rusticum,
Cordis fatentem crimina,
Et facta prodentem sua.
Audi benignus supplicem
Christi reum, Prudentium.

Nostrae virgines illae[127] perbeatae, Caecilia, Agatha,
Anastasia, Barbara, Agnes, Lucia, Dorothea, Catharina; quae
decretam pudicitiam adversus et hominum et daemonum tyrannidem
firmaverunt. Nostra Helena, quam dominicae Crucis inventio
celebravit. Nostra Monica, quae moriens[129] orari et
sacrificari pro se mortua ad altare Christi, religiosissime
flagitavit. Nostra Paula,[129] quae ex urbano palatio et opimis
praediis in speluncam Bethleemiticam tantis itineribus peregrina
cucurrit, ut ad Christi vagientis cunabula delitesceret. Nostri
Paulus, Hilarion, Antonius, seniculi solitarii. Noster
Satyrus,[130] Ambrosii germanus frater, qui tremendam illam
hostiam circum se gestans in orario, naufragus insiliit in
Oceanum, et fide plenissimus enatavit. Nostri Nicolaus et
Martinus, episcopi, exerciti vigiliis, paludati ciliciis,
ieiunio pasti, Noster Benedictus, tot monachorum pater.
Chiliadas istas decennio non exsequerer.

Sed nec illos repeto, quos in Ecclesiae Doctoribus ante posueram.
Memor sum brevitatis meae, Petat ista, qui volet, non solum ex
abundanti veterum historia, sed multo etiam magis ex gravissimis
auctoribus, qui paene singuli Divos singulos memoriae[131]
reliquerunt. Renuntiet mihi, de christianis illis antiquissimis
et beatissimis quid autumet? Vtrius doctrinae fuerint,
catholicae, an lutheranae? Testor Dei solium et illud tribunal,
ad quod stabo rationem rationum harum et dicti et facti
redditurus, aut nullum coelum esse, aut nostrorum esse; illud
exsecramur, hoc ergo defigim