am et
fatuam, qui velut aquam in profluente quaeritans, sic in
Scripturis confertissimis Scripturarum penuriam obiectat.
Tantisper se Patribus assensurum dicit, dum sacris Litteris
adhaerescunt. Num loquitur ex animo? Curabo igitur procedant
armati atque stipati Christo, Prophetis, Apostolis atque omni
apparatu biblico, celeberrimi auctores, antiquissimi Patres,
sanctissimi viri, Dionysius, Cyprianus, Athanasius, Basilius,
Nazianzenus, Ambrosius, Hieronymus, Chrysostomus, Augustinus,
latinusque Gregorius. Regnet in Anglia fides illa, quam hi
Patres, amicissimi Scripturarum, ex Scripturis exstruunt. Quas
afferunt, afferemus; quas conferunt, conferemus; quod inferunt,
inferemus. Placet? Excrea, dic sodes--Minime vero, inquis, nisi
recte exponant--Quid est hoc ipsum, recte? Arbitratu tuo. Nihilne
pudet labyrinthi?
Ergo quum sperem in Academiis florentissimis consociatum iri bene
multos, qui, non pingui Minerva, sed acuto iudicio in has
controversias inspecturi sunt, et horum responsa nugatoria
libraturi, laetus hunc diem campi praestolabor, ut qui contra
sylvestres tumulos mendiculorum inermium nobilitatem et robur
Ecclesiae Christi cogitem educere.
SEPTIMA RATIO
HISTORIA
Pristinam Ecclesiae faciem historia prisca retegit. Huc provoco.
Certe antiquiores historici, quos etiam usurpant adversarii, fere
numerantur Eusebius, Damasus, Hieronymus, Ruffinus, Orosius,
Socrates, Sozomenus, Theodoretus, Cassiodorus, Gregorius
Turonensis, Vsuardus, Regino, Marianus Sigebertus, Zonaras,
Cedrenus, Nicephorus. Quid narrant? Nostrorum laudes, progressus,
vicissitudinem, hostes. Imo vero, quod observes diligenter, illi
qui dissident a nobis odio capitali, Philippus, Pantaleon,
Funecius, Magdeburgici, quum se ad scribendam vel chronologiam
Ecclesiae vel historiam appulissent, nisi nostrorum gesta
colligerent, ac inimicorum Ecclesiae nostrae fraudes et scelera
coacervarent, mille quingentos annos argumento vacui
praetermitterent.
Cum his considera peculiares certarum historiographos regionum,
qui unius acta cuiusque populi curiosius operosiusque scrutati
sunt. Ii quasi Spartam adepti, quam locupletare modis omnibus et
perpolire cuperent, qui ne convivia quidem lautiora, aut
manicatas tunicas, aut pugionum capulos, aut inaurata calcaria,
talesque minutias, si novitatem saperent, tacuere; profecto, si
quid in religione mutatum, aut a primis degeneratum saeculis
inaudissent, frequentes memorassent; si non frequentes, saltem
al
|