videretur insolentis insaniae; non
diffiteor, animatus sum et incensus ad conflictum, in quo nisi
Divi de coelo deturbentur, et superbus Lucifer coelum recuperet,
cadere numquam potero. Quo mihi sit aequior Charcus, qui me tam
immaniter concerpit, si hanc animulam peccatricem, quam tanti
Christus emit, viae tutae, viae certae, viae regiae malui
credere, quam Calvinis scopulis dumetisve suspendere.
CONCLVSIO
Habetis a me, florentes Academici, hoc munusculum, contextum
operis in itinere subcisivis. Animus fuit et purgare me vobis de
arrogantia, et satisfacere de fiducia, et interim dum ab
adversariis una mecum in scholas invitemini, quaedam apponere
degustanda. Si aequam, si tutum, si honestum ducitis, haberi
Lutherum, aut Calvinum, canonem Scripturae, mentem sancti
Spiritus, normam Ecclesiae, Conciliorum Patrumque paedagogum,
omnium denique testium et saeculorum Deum, nihil est quod
sperem, vobis lectoribus vel auditoribus. Sin estis ii, quos
apud animum formavi meum, philosophi occulati, amatores veri,
simplicitatis, modestiae; hostes temeritatis, nugarum,
sophismatum; facile diem in aprico videbitis, qui dieculam
angusta rima dispicitis. Dicam libere, quod meus in vos amor, et
vestrum periculum et rei magnitudo postulat. Non hoc nescit
diabolus, vos istam lucem, si quando coeperitis oculos attolere,
conspecturos. Cuius enim stuporis fuerit, antiquitati
christianae Hammeros et Charcos anteponere? Sed sunt quaedam
illecebrae lutheranae, quibus suum ille regnum amplificat,
quibus ille tendiculis hamatus multos iani vestri ordinis
inescavit. Quaenam? Aurum, gloria, deliciae, veneres.
Contemnite. Quid enim aliud ista sunt, nisi terrarum ilia,
canorus aer, propina vermium, bella sterquilinia? Spernite.
Christus dives est, qui vos alet; Rex est, qui ornabit; lautus
est, qui satiabit, speciosus est, qui felicitatum omnium cumulos
largietur. Huic vos adscribite militanti, ut cum eo triumphos,
vere doctissimi vereque clarissimi, reportetis. Valete.
Cosmopoli 1581.
[Footnote 1: A Beato Edmundo anglice scripta, ab alio
latine reddita.]
[Footnote 2: Est hic locus supplicii anglice _Tyburn_.]
[Footnote 3: Aug. l. 28 contra Faust. c. 2 et de utilit. cred. c. 3.]
[Footnote 4: Iren. l. 1, c. 26.]
[Footnote 5: Lut. in novo test. german.; Praef. in ep. Iac.;
vide etiam l. de capt. Babyl. cap. de extr. unct. et cent,
Magd. 2 p. 58.]
[Foonote 6: Ii sunt Baruch, Tobias, Iudith, Sapientia,
Ecclesiast., duo Machab.]
|