ribuamus, inquiunt Magdeburgici,[103] demus inesse fidem ipsis
infantulis, qua serventur, cuius fidei pulsus quosdam abditos
intelligant" ipsi, qui vivant necne, nondum intelligunt. Durum. Si
hoc adeo durum est, Lutheri pharmacum auditote: "Praestat,
inquit,[104] omittere, quandoquidem nisi credat infans, nequidquam
lavatur." Haec illi quidem ancipites animo, quidnam enuntient
categorice. Ergo Balthassar Pacimontanus diribitor interveniat;
qui parens Anabaptistarum, quum parvulis motum fidei non posset
affingere, Lutheri cantiunculam adprobavit, et paedobaptismum
eiiciens e templis, "neminen nisi adultum fonte sacro decrevit
abluere." Ad reliqua Sacramenta quod attinet, quamvis illa bestia
multiceps horrendas eiectet contumelias, tamen quia quotidianae
iam sunt et callum auribus obduxerunt, hic praetereo.

DE MORIBVS.--Restant haereticorum de vita et moribus frusta
nocentissima, quae Lutherus evomi in chartas, ut ex unius
pectoris impuro gurgustio pestem lectoribus inhalaret. Audite
patienter, et erubescite, et mihi date veniam recitanti: "Si
nolit uxor[105], aut non possit, veniat ancilla. Siquidem res
uxoria tam est cuique necessaria, quam esca, potus, somnus.
Matrimonium est virginitate multo praestantius; eam Christus, eam
Paulus dissuaserunt hominibus christianis." Sed haec fortasse
propria Lutheri sunt? Non sunt. Etiam nuper a meo Charco,[106]
sed misere timideque defenduntur. Vultis ne plura? Quidni?
"Quanto sceleratior es, inquit,[107] tanto vicinior gratiae.
Omnes actiones bonae peccata sunt; Deo iudice, mortifera; Deo
propitio, leviuscula[108]--Nemo malum suapte voluntate
cogitat[109]--Decalogus nihil ad christianos[110]--Opera nostra
Deus nequaquam curat--Soli recte participant coena Dominica, qui
tristes, afflictas, perturbatas, confusas, erraticas apportant
conscientias.--Confitenda crimina sunt, sed cuilibet, qui si te
vel ioco absolverit, modo credideris, absolutus es.--Legere
preces horarias non est sacerdotum, sed laicorum--Christiani
liberi sunt a statutis hominum." Satis superque lacunam istam
commosse videor. lam finio. Nec vero putetis iniquiorem esse me,
qui lutheranos et zuinglianos promiscue coarguerim; nam isti
memores a quo proseminati sint, inter se fratres et amici volunt
esse,[111] adeoque gravem interpretantur iniuriam, quum in ulla
re praeter unam, discriminantur.

Equidem non sum tanti, ut vel mediocrem locum mihi sumam in
selectis theologis, qui hodie bellum haeresibus indixere; sed