ne ofte venos en niajn regionojn.
BORGHEJM
Ne, tio estas vero. Pri tio mi ne pensis.
RITA
Nu, foje kaj foje vi do certe povos tamen viziti nin.
BORGHEJM
Ne, bedauxrinde, tio neeblos por mi dum longa tempo.
ALLMERS
Cxu? Kial do?
BORGHEJM
Jes, cxar nun mi ricevis grandan, novan laboron, kiun mi devas tuj
komenci.
ALLMERS
Cxu vere? (premas lian manon) Gxojigas min kore.
RITA
Gratulon, gratulon, sinjoro Borghejm!
BORGHEJM
Tsx, tsx, -- vere mi ne havas permeson paroli lauxte pri tio
ankoraux! Sed mi ne povas reteni min! -- Estas granda vojlaboro --
supre en la nordo. Kun montaraj transpasejoj -- kaj kun la plej
nekredeblaj malfacilajxoj por supervenki! (ekdire) Ho, vi granda,
bela mondo, -- kia felicxo tio estas esti vojkonstruisto!
RITA
(ridetas kaj rigardas lin sxerce) Cxu estas nur por tiu vojlaboro, ke
vi venas cxi tien tiel senrega pro gxojo hodiaux?
BORGHEJM
Ne, ne por tio sole. Sed por cxiuj la helaj promesplenaj esperoj,
kiuj malfermas sin por mi.
RITA
(kiel antauxe) Aha, eble estas io pli delikata malantauxe!
BORGHEJM
(ekrigardas al _Asta_) Kiu scias! Kiam la felicxo unue alvenas, gxi
kutimas veni kiel printempa inundo. (turnas sin al _Asta_) Frauxlino
Allmers, cxu ni du faru etan promenadon kune? Kiel ni kutimas?
ASTA
(rapide) Ne, ne, dankon. Ne nun. Ne hodiaux.
BORGHEJM
Ho, venu do! Nur etan promenadon! Mi pensas, ke mi havas multon por
priparoli kun vi, antaux ol mi forvojagxos.
RITA
Eble estas io pri kio vi ankoraux ne povas paroli lauxte.
BORGHEJM
Hm, nu dependas de --
RITA
Jes, cxar vi povas ja ankaux flustri (duone mallauxte) Asta,
kompreneble vi devas iri kun li.
ASTA
Sed kara Rita --
BORGHEJM
(petante) Frauxlino Asta, -- memoru, ke tio cxi estus adiauxa
promenado -- por longaj, longaj tempoj.
ASTA
(prenas sian cxapelon kaj sunsxirmilon) Nu do, ni iomete cxirkauxiru
malsupre en la gxardeno.
BORGHEJM
Ho dankon, dankon por tio!
ALLMERS
Kaj samtempe iomete atentu pri Eyolf.
BORGHEJM
Jes, Eyolf, vere! Kie estas Eyolf hodiaux? Mi kunportis ion por li.
ALLMERS
Li estas ludanta ie malsupre.
BORGHEJM
Cxu vere! Li do nun komencis ludi? Alie li kutimas nur sidi interne
legante.
ALLMERS
Tio havu finon. Vera liberaera knabo li farigxu.
BORGHEJM
_Jen_ gxuste! Elen en la liberan naturon ankaux _li_, la
kompatindulo! Bona Dio, oni ne povas ja ion pli bonan fari ol ludi en
cxi tiu beni
|