do venu.

RITA

(malrapide) Ha, tiel. Jes, _do_ vi ja ne povas resti cxe ni.

ASTA

(jxetas sin cxirkaux sxian kolon) Dankon pro cxio, Rita! (aliras
kaptante la manon de Allmers) Alfred, adiaux! Mil, mil fojojn adiaux!

ALLMERS

(Mallauxte, strecxite) Kio estas tio cxi, Asta? Aspektas ja kiel
forkuro.

ASTA

(en silenta timo) Jes, Alfred, -- ja estas ankaux forkuro.

ALLMERS

Forkuro de -- _mi_!

ASTA

(flustre) Forkuro de vi -- kaj de mi mem.

ALLMERS

(sin retirante) Ha --!

(_Asta_ rapidas malsupren en la fono. _Borghejm_ svingas la cxapelon
kaj sekvas sxin.)

(_Rita_ apogas sin al la enirejo de la pavilono. _Allmers_ iras en
forta ekscito al la barajxo kaj staras tie rigardante malsupren. Pauxzo.)

ALLMERS

(turnas sin kaj diras kun sinrego, batale akirita) Jen la vaporsxipo.
_Jen_ rigardu, Rita.

RITA

Mi ne kuragxas rigardi gxin.

ALLMERS

Vi ne kuragxas?

RITA

Ne. Cxar gxi havas unu rugxan okulon. Kaj ankaux unu verdan. Grandajn
ardantajn okulojn.

ALLMERS

Ho, estas ja nur la lanternoj, vi scias.

RITA

De nun ili estas okuloj. Por mi. Ili fikse rigardadas el la mallumo.
-- Kaj ankaux enen en la mallumon.

ALLMERS

Nun gxi albordigxas.

RITA

Kie gxi albordigxas cxi-vespere?

ALLMERS

(pli proksime) Cxe la kajo, kiel kutime, kara --

RITA

(rektigas sin) Ho, kiel gxi do _povas_ albordigxi _tie_!

ALLMERS

Gxi ja devas.

RITA

Sed estas ja _tie_, ke Eyolf --! Kiel do _povas_ tiuj homoj
albordigxi tie?

ALLMERS

Jes, la vivo estas senkora, Rita.

RITA

La homoj estas senkoraj. Senkonsideraj. Al vivantaj kaj mortintaj.

ALLMERS

Jen vi pravas. La vivo, gxi antauxen marsxadas, gxuste kvazaux nenio
okazis.

RITA

(rigardas antauxen) Okazis ja vere nenio. Ne por la aliuloj. Nur por
ni du.

ALLMERS

(en vekigxanta doloro) Jes, Rita, -- tiel senutile estis, ke vi
naskis lin en doloro kaj plendo. Cxar nun li ree estas for -- sen
postsigno.

RITA

Nur la lambastono savigxis.

ALLMERS

(impete) Silentu do! Ne auxdigu al mi tiun vorton?

RITA

(Plendante) Ho, mi ne eltenas la penson, ke ni lin ne plu havas.

ALLMERS

(malvarme kaj amare) Vi kontente senestis de li dum vi lin havis.
Tutajn duontagojn vi ne vidis lin antaux viaj okuloj.

RITA

Ne, cxar tiam mi sciis, ke mi povis vidi lin, kiam ajn mi deziris.

ALLMERS

Jes, tiel ni maluzis la mallongan kunvivon kun eta Eyolf.

RITA

(auxskultas, timeme) Cxu vi auxdas, Alfr