, sxajnis al mi tiam. En mia parencaro la homoj ne
kutimas farigxi maljunaj --

RITA

Ho, silentu pri tiajxoj, Alfred! Cxar vi ja tamen sekure elvenis.

ALLMERS

Jes; kaj jen subite mi atingis la celon. Sur la alia bordo de la
lago.

RITA

Estus nokto en teruro por vi, Alfred. Sed nun poste vi ne volas
konfesi tion por vi mem.

ALLMERS

Tiu nokto suprenlevis min al decido. Kaj jen okazis, ke mi turnis kaj
iris rekte hejmen. Al Eyolf.

RITA

(mallauxte) Tro malfrue.

ALLMERS

Jes. Kaj kiam jen -- la kamarado venis kaj prenis lin --. Jen
blovacxis teruro de li. De la tuto. De _cxio_, -- kion ni tamen ne
kuragxas forlasi. Tiom terligitaj ni ambaux estas, Rita.

RITA

(kun brileto de gxojo) Jes, cxu ne vere! Ankaux vi! (pli proksime)
Ho, ni vivu do la vivon kune plej eble longe!

ALLMERS

(levas la sxultron) Vivi la vivon. Jes! Kaj ecx nenion havi por gxin
plenigi. Dezerto kaj malpleneco cxio. Kien ajn mi rigardas.

RITA

(timigita) Ho, frue aux malfrue vi foriros de mi, Alfred! Mi tion
sentas! Kaj mi ankaux vidas laux via aspekto! Vi foriros de mi!

ALLMERS

Kun la vojkamarado, vi aludas?

RITA

Ne, mi aludas tion, kio ankoraux pli acxa estas. Libervole vi foriros
de mi. Cxar estas nur cxi tie, cxe mi, ke vi ne trovas, ke vi havas
vivotaskon. Respondu al mi! Cxu ne tiel vi pensas?

ALLMERS

(rigardas sxin firme) Kaj se nun mi pensis --?

(Bruo kaj kriado kvazaux de koleraj, ekscititaj vocxoj auxdigxas de
fore malsupre. _Allmers_ iras al la barajxo.)

RITA

Kio estas? (ekkriante) Ho, vidu, ili lin trovis!

ALLMERS

Li neniam estos trovata.

RITA

Sed kio do estas?

ALLMERS

(antauxeniras) Nur interbatado, -- kiel kutime.

RITA

Malsupre sur la marbordo?

ALLMERS

Jes. La tuta marborda vilagxo devus esti forigata. Nun la edzoj venas
hejmen. Ebriaj kiel kutime. Drasxas la infanojn. Auxdu kiel la knaboj
ululas! La virinoj kriacxas pri helpo por ili --

RITA

Jes, cxu ni ne sendu iun malsupren por helpi ilin?

ALLMERS

(malmole kaj kolere) Helpi ilin, kiuj ne helpis Eyolf! Ne, lasu ilin
perei, -- kiel ili lasis Eyolf perei!

RITA

Ho, ne parolu tiel, Alfred! Ne pensu tiel!

ALLMERS

Mi ne povas alimaniere pensi. Cxiuj tiuj domacxoj devus esti
malkonstruataj.

RITA

Kaj kio do farigxus de tiuj multaj malricxaj homoj?

ALLMERS

Ili rifugxu aliloken.

RITA

Kaj la infanoj?

ALLMERS

Cxu gravas, kie ili pereas.

RITA

(silente, riprocxe) Vi tru