is eta Eyolf. Eta Eyolf, jen vi!

ALLMERS

Eyolf --?

RITA

Jes, cxu vi ne nomis sxin Eyolf antauxe? Sxajnas al mi, ke vi iam
tion diris, en intima momento. (proksimigxas) Cxu vi memoras gxin
-- la tentantan, ravan momenton, Alfred?

ALLMERS

(retiras sin kvazaux en teruro) Mi memoras nenion! Volas nenion
memori!

RITA

(sekvas lin) Estis en la momento, -- kiam via alia Eyolf farigxis
kriplulo!

ALLMERS

(obtuze, apogas sin al la tablo) La vengxo.

RITA

(minacante) Jes, la vengxo!

(_Asta_ kaj _Borghejm_ revenas cxe la boatejo. Sxi portas kelkajn
nimfeojn en la mano.)

RITA

(sinrege) Nu, Asta, -- jen, cxu vi kaj sinjoro Borgstrom ekhavis okazon
funde kunparoli?

ASTA

Nu jes, -- certagrade.

(Sxi formetas la pluvsxirmilon kaj metas la florojn sur segxon.)

BORGHEJM

Frauxlino Allmers estis tre parol-avara dum la promenado.

RITA

Vere tia? Jen do, Alfred kaj mi kunparolis tiom profunde ke suficxas --

ASTA

(rigardas ambaux strecxite) Kio estas --?

RITA

-- ke suficxas por la tuta vivo, mi diras. (interrompante)
Sed jen venu, kaj ni iru supren, cxiuj kvar. De nun ni devas havi
homojn cxirkaux ni. Alfred kaj mi ne eltenas solaj.

ALLMERS

Jes, nur iru antauxe vi aliaj. (turnas sin) Sed kun vi mi devas unue
intersxangxi kelkajn vortojn, Asta.

RITA

(rigardas lin) Nu? -- Jen jes, venu do vi kun mi, sinjoro Borghejm.

(_Rita_ kaj _Borghejm_ iras supren laux
la arbara vojeto.)

ASTA

(timeme) Alfred, kio okazis!

ALLMERS

(sombre) Estas tio, ke mi ne plu eltenas cxi tie.

ASTA

Cxi tie! Kune kun Rita, vi sugestas?

ALLMERS

Jes. Rita kaj mi ne povas dauxrigi la kunan vivon.

ASTA

(agitas lian brakon) Sed, Alfred, -- ne diru do ion tiel teruran!

ALLMERS

Estas vero, kion mi diras. Ni iradas cxi tie kaj igas unu la alian
malicaj kaj fiaj.

ASTA

(vunde tusxita) Ho, neniam, -- neniam mi suspektus ion tian!

ALLMERS

Ecx mi ne tion vidis antaux hodiaux.

ASTA

Kaj nun vi volas --! Jen, kion vi vere volas, Alfred?

ALLMERS

Mi volas forvojagxi de cxio jena. Forege de cxio.

ASTA

Kaj jen stari tute sola en la mondo?

ALLMERS

(kapsignas) Kiel iam antauxe, jes.

ASTA

Sed vi ne tauxgas por stari sola!

ALLMERS

Ho jes. Antauxe mi almenaux tauxgis.

ASTA

Jes, antauxe, jes. Tiam vi ja havis min cxe vi.

ALLMERS

(volas preni sxian manon) Jes. Kaj estas hejmen al vi, Asta, ke mi
nun rifugxas.

ASTA

(evitas lin) Al mi! Ne,