nder, tusschen wier hoogten zich _pannen_ of kleine
dalen vormen. Nabij de dorpen Koksijde en de Panne liggen de hoogste
duintoppen, waarvan een, de Hooge Blekker, 32 M. bereikt.

Deze aeolische vormingen zijn het eigendom der zee, de zandbanken, die de
hooge vloed uit haar schoot opwerpt boven het strand, waar de fijne,
beweeglijke zandkorrels spoedig op hun beurt de speelbal worden der
heerschende winden, die van den zeekant komen, en ze over de duintoppen
voortdurend het land injagen.

Door beplanting met helmgras, duindoren en kruipwilg is men er in geslaagd
de duinen meer vastheid te geven. Merkwaardig is de rijkdom van water in de
duinen, zoodat men bij behoorlijke leiding sommige steden van uitstekend
drinkwater zou kunnen voorzien.

Taal en Volk

Van de zeven millioen inwoners, die Belgie bewonen, zijn er vier millioen,
die behooren tot den Nederlandschen stam, en die, behalve een paar honderd
duizend, Nederlandsch spreken, terwijl slechts drie millioen het Waalsch of
Fransch als moedertaal gebruiken.

De Belgische stammen, die voor meer dan twintig eeuwen ons land bewoonden,
waren Kelten, behoorende tot het ras, dat ook geheel Frankrijk bevolkte.
Naar alle waarschijnlijkheid waren deze voorafgegaan door een nog oudere
bevolking, wier overblijfselen men gevonden heeft in de grotten langs Maas
en Lesse, in de streken langs Hene, Schelde of Rupel.

De Keltische stammen in 't zuiden van ons land en die met de Romeinen
steeds in aanraking waren, ondergingen meer en meer hun invloed. Weldra
doorsneden de heirbanen het bijna ondoordringbare kolenwoud. De Latijnsche
taal drong langzamerhand in het Keltische leven, waardoor het Waalsch is
ontstaan. Toch valt het niet te loochenen, dat ondanks zijn Romaansche
afkomst, het een groot getal Germaansche elementen in zich heeft opgenomen,
vooral het Luikerwaalsch. De oorzaak daarvan ligt waarschijnlijk in het
langdurig verblijf der Austrasische Franken in de omstreken der Maas. De
uitdrukkingen "Waal en Waalsch" zijn de benamingen door de Germanen aan de
Romanen gegeven.

Sedert het Karolingische tijdvak heeft het Waalsch zijn grenzen weinig
veranderd. Wel is de naam van Luik oorspronkelijk Germaansch evenals
Herstal, maar dit is geen bewijs dat het Germaansch of Nederfrankisch
vroeger zuidelijker werd gesproken en het Waalsch vooruitgeschoven is. Daar
tegenover staan vele Waalsche namen van plaatsen, die altijd door een
Vlaamsche bevolking zijn bewoond geweest.

T