lligersscharen zoo buitengewoon gunstig geweest, dat die
spoedige overwinning niemand moet verwonderen.

Chasse's krachtdadig optreden stuitte dien geweldigen aanloop; het was het
einde der Belgische zegepraal. De Hollandsche legers sloten zich weer
aaneen, 's Konings oproep tot den strijd werd met geestdrift door zijn
Hollandsch volk begroet; met algemeenen wedijver kwamen burgers, studenten,
werklieden de rangen van het leger en van de schutterij aanvullen en
stortten de groothandelaars en de reeders hunne schatten in de Staatskist.
Het gansche volk stond, in het Noorden, op tegen de "verraders" van het
Zuiden; niet dat men Belgie wilde veroveren, want de Tweede Kamer drukte
"haar verlangen uit, om wettelijk volkomen van eene mislukte verbintenis
verlost te worden", doch eenvoudig om het bedreigde Nederland te
verdedigen.

Het woord was echter niet meer aan het gekletter der wapenen, maar aan de
diplomatie van de groote Mogendheden. Evenals deze de beide landen door
hunne handteekeningen vereenigd hadden, zouden zij ze door protocollen en
verdragen van elkander scheiden.

DE

STICHTING VAN HET KONINKRIJK BELGIEe

DOOR

VICTOR FRIS

[Figuur: E. L. Baron Surlet de Chokier]

De commissie der Grondwet, den 12en October 1830 voor de eerste maal
vereenigd, besloot, denzelfden dag reeds, met 8 stemmen tegen 1, dat de
regeeringsvorm het grondwettelijke koningdom wezen zou; daarna bepaalde zij
de grondslagen van de Constitutie en, na er lezing van gegeven te hebben
aan het Voorloopig Bewind, gaf zij het ontwerp den 28en uit. Den 10en
November kwam het Nationaal Congres, dat de akten van het Voorloopig Bewind
zou bekrachtigen en de Grondwet bespreken, te Brussel bijeen. Na eene
openingsrede van L. de Potter, die de tusschenkomst van de Mogendheden
mocht aankondigen, werd E. Surlet de Chokier tot voorzitter van het Congres
gekozen. Twee dagen later gaf het _Gouvernement provisoire_, dat tot
daartoe een willekeurig en eigenmachtig gezag uitgeoefend had, zijne macht
aan het verraste Congres over. Dit echter nam bij handgeklap, op voorstel
van De Stassart en door gebrek aan tijd om te beraadslagen, het besluit het
Voorloopig Bewind te verzoeken het uitvoerend gezag te behouden, zooals de
leden van dit Bewind het overigens gehoopt hadden.

De twistzieke L. de Potter nam zijn ontslag, daar hij de opperste en
wettige macht voor het Voorloopig Bewind eischte en dien machtsafstand
afkeurde (13en November). Den 16en be