aliaansche markten, een kolossale antieke zuil,
volgens zeggen, afkomstig van een tempel van Diana, waarvan men nog
de overblijfselen ziet in den tuin der artillerie-kazerne. Op de zuil
staat de leeuw van Sint-Marcus met gebroken vleugels; het voetstuk
bestaat, even als dat der zuil van de Piazzetta, uit trappen; even als
te Verona, te Vicenza en te Venetie, hangt nog op manshoogte aan de
zuil de ijzeren ketting van het brandmerk voor de bankroetiers. Men
was destijds nog naief genoeg, een bankroetier als een misdadiger te
beschouwen. Wij zijn sedert vooruit gegaan.

Een vriendelijk voorbijganger biedt zich welwillend aan om mij te
geleiden, en met hem bezoek ik achtervolgens vijf of zes kerken:
den dom, Sint-Chrysogonus, Sinte-Anastasia, Sinte-Maria, Sint-Simeon,
Sint-Franciscus, en eenige kloosters.

De dom verdient ten volle de belangstelling: hij dagteekent uit
de dertiende eeuw, is uitnemend bewaard gebleven en wordt goed
onderhouden; in lombardischen stijl gebouwd, vertoont hij veel
overeenkomst met de kerk San-Zenone te Verona. Even als de meest
oud-lombardische basilieken, heeft ook deze dom drie schepen, ieder
met een afzonderlijken ingang; de kerk is zeker een der merkwaardigste
overblijfselen van den oudchristelijken bouwstijl in Dalmatie. De
hoofdgevel staat geheel vrij; ook in een zijstraat bevindt zich een
zeer fraaie gevel. Aan het altaar ziet men een hoogst merkwaardig
beeldwerk, dat mij toescheen afkomstig te zijn uit de eerste eeuwen
onzer jaartelling. De eerste steen van dezen dom werd gelegd door den
Doge Enrico Dandolo, na de verovering der stad door de Venetianen en
de Franschen, bij den aanvang van den vierden kruistocht.

De kerk van Santa-Maria is mede een zeer fraai gebouw, met een ruim
voorplein; zij behoort tot een Benediktijner klooster, dat in de
elfde eeuw werd gesticht door de zuster van Cresimus, Koning van
Kroatie. Een oude toren, evenwel van veel jonger datum en in den
lombardischen stijl gebouwd, dankt zijne stichting aan Koloman,
Koning van Hongarije, die Dalmatie veroverde.

Al voortwandelende door deze lange rechtlijnige straten, door de
ingenieurs der zestiende eeuw aangelegd, komen wij op de Piazza
de'Signori, die nog zeer goed onderhouden is en herinnert aan al
soortgelijke pleinen in de steden van Opper-Italie. Het niet zeer
ruime plein is vierkant; het prijkt met twee monumentale gebouwen,
waarvan het een, tegenwoordig tot bibliotheek dienende, blijkbaar
vroeger werd gebr