aren, en telkens aan de
aanvallen der vijandelijke naburen bloot staande.

Wij nemen onzen intrek in het Capello-Nero, een klein hotel, waarvan
de met wijngaarden beplante binnenplaats aan Venetie herinnert. Naar
onze gewoonte, gaan wij, zonder vooraf vastgesteld plan, uit en de
stad in, als op eene ontdekkingsreis.

Eerst naar de markt. Hier is de algemeene verzamelplaats der
landlieden uit het binnenland van Dalmatie, en der vrouwen van de
eilanden; de kleederdrachten zijn vol karakter en van bijkans oneindige
verscheidenheid: elk distrikt heeft zijn eigenaardig kostuum, elk dorp
zijne eigene mode. Bijna alle vrouwen dragen witte linnen hemden, op
de borst en de mouwen met fraai gekleurde borduursels versierd. Over
dit hemd dragen zij een overrok zonder mouwen, donkerblauw van kleur,
van voren open, en versierd met gele, roode, donkergroene oplegsels; de
zakken prijken met zonderlinge borduursels van kleine witte schelpen en
pailletten. De koperen gordel is bezet met tallooze zilveren knoppen;
het voorschoot gelijkt een duizendkleurig tapijt van Khorassan:
het reikt tot aan de knieen, en is van onderen voorzien van eene
lange franje van dezelfde kleur en stof; kousen of beenkleeden van
dezelfde stoffage, met de hand geweven, bedekken ten deele de opanke,
het schoeisel der Slaven, uit schapenvel vervaardigd, dat op den voet
met strooien koorden wordt vastgebonden. Om den hals prijken een
aantal kettingen, die vrij laag op de borst afhangen, en deels uit
glaskoralen, deels uit muntstukken, uit amuletten, ruwe turkoisen en
allerlei andere steenen bestaan. De jonge meisjes vooral dekken zich
het hoofd met de roode muts met goudgalon en gouden pailletten; anderen
dragen een grooten witten sluier of huive, die met een punt tot op
het midden van den rug afhangt, en met een breed rood lint is omzoomd.

Dit is de algemeene type; maar ten aanzien van bijzonderheden en kleur
zijn daarin zoo vele afwijkingen en verscheidenheden, dat het geheel
den indruk maakt van een groot mozaiek. De dames der stad komen,
door hare dienstboden gevolgd, ter markt om haar inkoopen te doen:
haar westersche, moderne kleederdrachten vormen een scherp contrast
met de kostumen der landbewoners. De marktplaats zelve maakt niet veel
indruk; zij is eerst in later tijd aangelegd en bebouwd: de stijl
is een verbasterd gothisch, met byzantijnsche elementen vermengd,
zoo als dat ook nog te Venetie in zwang is. Aan een der hoeken staat,
als op de meeste it