vervult:
En 't gingh met Hofwijck toe, als met de Stadt der Steden,
Mijn ongesien Parijs, die sich een Geck met reden,
Beklaeghde niet te sien door d' al te dicke wolck
Van Huysen overhoop en 't woelen van haer volck.
Blind had ick my geplant, en wild' ick my ontblinden,
Ick most een hooger top dan all' mijn toppen vinden,
Die nu gevonden is: thien trappen en thien meer
Ontbinden mijn gesicht, waer dat ick 't henen keer.
Ick overtop' mijn self, en Hollands beste deelen,
Die veel en veel gesien geen' oogen en vervelen,
En al dat Delfland heet van Rhijn en Schie tot Maes,
Tot in het Noorder silt sijn golven, ben ick baes.
Dat heet ick oversien. Haer' Graven en haer' Staten,
Die nu Besitters zijn, en die 't, wel eer besaten,
En waren noyt meer Baes: sy kosten haer besit
Niet meer als oversien, niet meer als daer ick sit.
Noch ben ick het wat meer: sy sagen 't door de wolcken
Van haer' bekommeringh voor Steden en voor Volcken:
Ick sien[84] het sorgeloos en op sijn Hofwijcks aen,
En laet Gods weer en wind Gods acker over gaen:
Ick vaer als reiser[85] me, de Stierluy moeten waken:
Sy woelen onder een in sacken en in saken;
Ick sie van boven neer, als uyt de tweede lucht,
Daer geen gevoel en is van onder-Maensch gerucht.
Dus verre gaet mijn vreughd; de vrucht van dese plancken,
Daer heb ick 't ongeval noch ruymer voor te dancken:
De reden is soo klaer als middaghs Sonne-schijn,
Dat verr'sien beter is als verr'gesien te zijn:
Voorsichtigheit siet verr', en mergen[86] is haer huyden;
Daer d' onvoorsichtige zijn als bysiende luyden,
Min siende dan gesien: en 't is der wijsen lot,
Onsichtbaer verr te sien, waerom? want soo doet God[87],
Dien niemand noyt en sagh, en die d' aenstaende stonden
Soo tegenwoordigh siet, als ofse voor Hem stonden,
En dat geschieden sal, als waer het nu geschiet.
By die verr'sichtigheit en stell ick 's menschen niet;
Maer 's menschen last[88] is, Gods volmaecktheit na te trachten,
En diese meer betracht is minder te verachten,
Dan diese meest versuymt: laest sagh my alle man,
Nu sien ick met gemack, die my niet sien en kan.

Is 't hoogh genoegh gepocht, is 't Less' genoegh gesogen
Uyt ongesienen bouw? neen, 't is in mijn vermogen
Meer wijsheits uyt de planck te trecken dan ick docht[89]:
Hier staen wy van der aerd gestegen in de Locht;
Let, vrienden, die met my tot deser hooghd geklommen
Van boven neder siet: hoe is 't 'er toe gekommen,
Waer zijn wy door geschroeft? langhs steile trappen heen,