den:
Hier neffens light een Bosch dat beter is geladen;
Een dat de keel toe lacht; een' Keucken-wildernis,
Daer 't fruyt geschotelt staet en maer te grijpen is.
Komt binnen, Heer en Vrouw; maer, Meid en Knecht, staet uyt, en
Lackeyen, weest gegroet, en, Pages, wandelt buyten:
Voor sulcke Kijckers zijn de sporten van dit Heck,
Voor sulcke most mijn' Bors aen 't kostelick besteck,
Dat desen Boomgaert sloot in vijverlicke Grachten.

Een woord voor duysenden: al die maer met gedachten
Mijn' sinlickheden rooft, is hier soo willekom
Als hamer-slagen op een' Porceleine kom.

Nochtans is 't open Hof in dese vier Saletten;
Maer moet ick Heer en Knecht gelijck aen tafel setten?
Plant ick voor groot en klein? Ey, jongh volck, neempt mijn geld,
En snoept den Merckt-korf uyt, en doet hier geen geweld.
Geweld is, achterbacx den Landheer af te halen,
Dat weinigh stuyvertjens met niemands leed betalen,
Daer 't naer den kooper wacht: Hier kan mijn soet verwacht
Van menigh jaer gequeecks, onwetend, ongeacht,
't Gestolen beetjen zijn van die maer lust te snoeyen:
Hier kan de dertelheit den teeren tack in 't bloeyen
Soo ternen[127] dat hy bloed', en niet en bloey van 't jaer.

Maer 'k wenschte, dat soo sterft noch ongeboren waer,
Eer dat ick om een leur[128] van Appelen of Peeren
Het vriendelick onthael van vreemden most ontbeeren,
En sien suer eer ick 't wist. Neen, vrienden, wie ghy zijt,
Die my een deel vergunt van uw' verloren tijd,
En komt van uyt Den Haegh tot binnen dese hagen,
Gevolght of ongevolght; ick stel 't aen uw behagen,
De sleutel van mijn hert is die van desen thuyn;
Daer is een' vrye Jacht oock in 't verpachte Duyn:
Magh de gebroodde knecht sijns Meesters plaets bewaren,
Ick gun u met de vreughd de vrucht der volle jaeren;
Pluckt en doet plucken, schudt en laet u schudden, raept
En laet u raepen: denckt, de Land-heer sit en slaept;
't Is buyt al wat u lust: spaert maer de teere telgen;
't Ooft is ten besten, 't hout en kan men niet verswelgen;
Die 't Capitael behoudt, sorght voor den Interest:
Die blijft u op mijn gunst voor 't naeste jaer gevest.

Doctoren van den Haegh, 't zij t' uwer baet gesproken:
Send ick u Siecken t'huys, ick houw my niet gewroken;
My is geen leed geschiet, dat wrekens waerdigh zij:
Is 't mergen moghelick, Rhabarbertje, stae by,
En Sene, windigh blad, en Mann' en Tamarinden,
En Aloe, die 't al kont drijven en ontbinden,
De schuld is buyten my; ick ben maer Waerd geweest,
Dien 't minst