r swijge,
'k Heb me kley an me gat; dat weet me 't Hongslaerdijk,
Te 's Gravensae in 't sangt, te Wateringh in 't slijck:
En offer wat an schortt, ongs' Anne Jans, me Meutje,
En doeter me niet toe; en Gerrit Oom, 't out reutje,
Heit maer ien speul-kint t'huys, soo komt het al op mijn:
't Is soet te deelen, daer twie hangden miester zijn:
Neen, liefste, 't aerdsche goet en hoef ick niet te soken:
You Hemelse Parsoon, jouw monekje soet besproken,
You kaeckjes as een roos, jouw ooghjes as en get[152],
You borsjes, met verlof, daer ick men pinck op set
(Stil, seyse, schaemje niet, Kees? houdtje hangde voorje,
Nouw, Kees, hoe staeje soo?) wel nou dan, Troosje, hoorje,
Die hebbe mijn jongh hart ontsteken en beklemt:
Jae, 't sou niet overgaen, al stondje naeckt in 't hemt!

En benje 't boeren moe, en staetje 't melcke tegen,
Ick weet raet tot 'en pluym, 'en mantel, en 'en degen;
En voor jouw weet ick raet tot en geporste huyck,
Of tot, hoe hiet ick 't oock? laet sien: 'en Haeghse pruyck,
En swarte lap voor 't hooft, voor 't steke van de vliege,
En bouwe met en hoep, om vroemoers te bedriegen,
En schoentjes as men duym, soo kort niet, maer soo smal,
En al 't goed dat de Vent van 't Kostelicke Mal
J'ens heit eretorijckt (ick gis je kent wel lese,
Of spelle O. N. on) en datter by moet wese;
Ick weet raet tot en Krots[153], met spickers deur 'et leer,
Als Gerr't van Velsens Ton, gehackelt, min noch meet:

Stae by, de bruyne Meer met ronde witte kolle;
Twie meugew'er wel voen. Gut, Trijn, hoe souw'we rolle,
't Schavot[154] om, langhs de Plaets, de Vyver, en 't Voorhout,
Deur al dat luye volck beslagen in fijn gout!
'k Heb menigh Maenendagh men selver dood ekeke
An dat besuckt[155] gesleep: wel, seid ick, selleweke,
Is dat het ploegen hier? geeft dat den Haegh de kost?
Dan, docht ick, meugelick daer hebbent' er begost,
Die 't niet te mackelick en wete te volende;
Nou benne s'er an vast, nou meugense niet wende;
Al gaet het by de wint. 'k Sagh 't sommigh' an der neus;
En docht ick, Joffer, of men Vrouw, of enter-deus[156],
Rijdt daerje rijdt, men gelt rijdt metje langhs de straete:
Men haver was te goed om onbetaelt te laete:
Voldoet men ceeltjes eerst, en rijdt dan je naers moe.
Gut, trock ick na de Hal, en na den Backer toe,
En na den Brouwer me, en veul meer fijne Borgers,
(Ja borgers neffens mijn) jouw' schamele versorgers,
En sonder die je sturft van honger en van kouw,
'k Mien da'kker op mijn voys en klaechliet hoore