r dieven uyt te gaen, of 't in uw hert te heeten.
Ghy let op d' eerste meest, ick op de tweede straff,
En, krijght ghy d'ander toe, soo denckt: dat komt' er af;
Wy hadden wijsselick na Groot-moer[101] om gekeken,
En aen verboden vrucht noch hand noch mond gesteken.
Maer 't is om niet gepreeckt, de boosheid is in 't bloed;
Verbiedt het quaed te doen, 't is daerom dat men 't doet,
En dreigen werdt bevel: Ick magh 'er niet om pruylen;
Staet bouwen aen den wegh ter keur van alle muylen[102],
En aller tongen schimp; die aen de wegen plant
En komt niet[103] minders toe van allerhanden tand.
Nu, Wandelaer, komt in; 't sal 't Hof van Hofwijck gelden:
Versiet u van geduld, ick sal het minste melden,
En swijgen niet van 't meest: daer moet de Kijcker aen;
Daer werdt[104] noyt planter moed' op eigen grond gegaen,
Van eigen grond gepraet, van eigen grond geprevelt;
Als 't regent dat het plast, soo dunckt hem dat het nevelt[105],
Als 't nevelt, is 't soet weer, als 't stormt, en is 't maer koel,
En, dien de lust vervoert, en weet van geen gevoel.
Voor d'eerste quellingh, hoort dry woorden, eens voor allen;
't Waer meerder quellingh, staegh op 't selve platte vallen;
En staegh te seggen, staegh te hooren, voor of na:
Dit 's dus in 't Oost geschickt, in 't West de wederga.
Daer is een' middel-lijn, die Hofwijck scheidt in deelen,
Daervan de slincker van de rechter niet en schelen:
Een' Oost-, een' Wester poort, een' Oost-' een' Wester laen,
Een Eiland Oost, een West, in bey gelijcke paen;
Een Boomgaerd midden in, een Plein, een Huys, een Vijver,
Ten Zuyden op de Vliet een open Tijd-verdrijver.
Dit t'samen (kost het zijn) in t Goudgewicht geleght,
Soo stond de Tongh in 't huys, en bey de Schalen recht.
Wie die verdeelingh laeckt, veracht voor eerst sijn selven,
En 't schoonste dat God schiep. Eer ick bestond te delven,
Nam ick des wijsen less' tot richtsnoer van mijn doen:
'k Besagh mijn selven; meer heeft niemand niet van doen.
Twee Vensters voor 't gesicht, twee voor den Reuck, twee Ooren,
Twee Schouderen in 't kruys, twee Heupen daer sy hooren,
Een' Dye van wederzijds, een' Knie, een Been, een Voet;
Is, seid ick, dat Gods werck, soo is 't volkomen goed;
En, waer ick henen sagh, ick wist geen wet te soecken
Die by dees' gelden mocht: wegh, riep ick, scheeve hoecken,
En oneenparigheit, en ongeregelt scheel,
Dat niemant en vermaeckt, dan die sijn' Neus sijn' Keel,
Sijn' Mond, sijn' Kin, sijn' Buyck, sijn alle dingh, kan l
|