agajxo.
BORKMAN
Se vi mem dubas, vi staras sur falantaj piedoj.
FOLDAL
Tial estis por mi tiel konfideme, veni cxi tien, kaj apogi min al vi,
kiu kredis. (prenas sian cxapelon) -- Sed nun vi estas kiel fremdulo
por mi.
BORKMAN
Ankaux vi por mi.
FOLDAL
Bonan nokton, John Gabriel.
BORKMAN
Bonan nokton, Vilhelm. (_Foldal_ eliras maldekstre)
(_Borkman_ staras momenton rigardante la fermitan pordon; faras
movon, kvazaux li volus revoki _Foldal_, sed hezitas pripense, kaj
komencas pasxadi tien kaj reen sur la planko kun la manoj dorse.
Poste li haltas apud la sofotablo, kaj li estingas la lampon.
Farigxas duonlume en la salono.)
(Iom poste frapigxas sur la tapetpordo maldekstre en la fono.)
BORKMAN
(apud la tablo, skuigxas, turnas sin kaj demandas lauxte) Kiu frapas?
(neniu respondo; frapigxas denove)
BORKMAN
(restas staranta) Kiu estas? Envenu!
(_Ella Renthejm_, kun ekbruligita kandelo en la mano aperas en la
pordo. Sxi estas vestita en sia nigra robo kiel antauxe, kun la
mantelo malfirme jxetita sur la sxultroj.)
BORKMAN
(rigardas sxin) Kiu estas vi? Kion vi volas al mi?
ELLA RENTHEJM
(fermas la pordon post si kaj venas pli proksimen) Estas mi, Borkman.
(Sxi metas la kandelon sur la pianon kaj restas staranta tie.)
BORKMAN
(staras kiel fulme frapita, rigardas sxin sendeturne kaj flustras
duonlauxte) Cxu estas -- estas Ella? Cxu estas Ella Renthejm?
ELLA RENTHEJM
Jes. -- Estas _"via"_ Ella, -- kiel vi nomis min en antauxa tempo.
Iam. Antaux tiuj multaj -- multaj jaroj.
BORKMAN
(kiel antauxe) Jes, estas vi, Ella, -- mi vidas tion nun.
ELLA RENTHEJM
Cxu vi rekonas min?
BORKMAN
Jes, nun mi komencas --
ELLA RENTHEJM
La jaroj atakis min forte kaj auxtune, Borkman. Cxu ne sxajnas al
vi?
BORKMAN
(devigite) Vi iom sxangxigxis. Je la unua rigardo --
ELLA RENTHEJM
Mi nun ne havas la malhelajn buklojn laux la nuko. Tiujn, kiujn vi
sxatis vindi cxirkaux viajn fingrojn.
BORKMAN
(rapide) Gxuste! Nun mi vidas, Ella. Vi sxangxis la hararangxon.
ELLA RENTHEJM
(kun malgxoja rideto) Gxuste. Estas pro la hararangxo.
BORKMAN
(deturnante) Krome mi ne sciis, ke vi estas en cxi tiu regiono de la
lando.
ELLA RENTHEJM
Mi ja jxus venis.
BORKMAN
Kial vi vojagxis cxi tien, -- nun mezvintre?
ELLA RENTHEJM
Tion vi auxdos.
BORKMAN
Cxu estas io, kion vi intencas pri _mi_?
ELLA RENTHEJM
Ankaux pri vi. Sed se ni parolu pri tio, mi devas komenci tre longe
pasinte.
BORKMAN
|