jn
_tie._

CXAMBRISTINO
(duone murmurante) Sxajne ili diras, ke li venas tien cxiutage.

SINJORINO BORKMAN
Estas nur babilajxo, Malene. Nun do, iru al advokato Hinkels, kaj
sercxu lin.

CXAMBRISTINO
(rektigas la nukon) Jes, je Dio; mi do iros.

(Sxi volas eliri tra la antauxcxambro. En la sama momento tiu
pordo malfermigxas. _Ella Renthejm_ kaj _Borkman_ aperas sur la
sojlo.)

SINJORINO BORKMAN
(sxancelas pasxon malantauxen) Kion tio cxi signifu!

CXAMBRISTINO
(timigita, senpere plektas la manojn) Ho Jesuo do!

SINJORINO BORKMAN
(flustras al la _cxambristino_) Diru, ke li venu tujtuje!

CXAMBRISTINO
(mallauxte) Jes ja, sinjorino.

(_Ella Renthejm_ kaj, post sxi, _Borkman_ venas en la cxambron. La
_cxambristino_ sxteliras malantaux ili tra la pordo kaj fermas post
si.)

(Mallonga pauxzo.)

SINJORINO BORKMAN
(denove sinrega, turnas sin al _Ella_) Kion li volas cxi tie malsupre
cxe mi?

ELLA RENTHEJM
Li volas provi atingi al iu kompreno kun vi, Gunhild.

SINJORINO BORKMAN
Tion li neniam antauxe provis.

ELLA RENTHEJM
Cxi-vespere li volas.

SINJORINO BORKMAN
La lastan fojon kiam ni staris vidalvide -- estis en la tribunalo.
Tiam mi alvokigxis por doni klarigon --

BORKMAN
(proksimigxas) Kaj cxi-vespere estas _mi_, kiu volas doni
klarigon.

SINJORINO BORKMAN
(rigardas lin) _Vi!_

BORKMAN
Ne pri tio, kion mi krimis. Cxar _tion_ konas ja la tuta mondo.

SINJORINO BORKMAN
(tiras amaran sopiron) Jes, estas vera vorto. La tuta mondo konas
tion.

BORKMAN
Sed gxi ne scias _kial_ mi krimis. Kial mi _devis_ krimi. La homoj ne
komprenas, ke mi _devis_, cxar mi estis mi mem, -- mi estis John
Gabriel Borkman, -- kaj neniu alia. Kaj estas pri _tio_, ke mi provos
doni al vi klarigon.

SINJORINO BORKMAN
(skuas la kapon) Ne utilas. Instigoj neniun absolvas. Impulsoj ankaux
ne.

BORKMAN
En propraj okuloj ili povas absolvi.

SINJORINO BORKMAN
(repusxe svingas la manon) Ho, lasu tion! Mi suficxe pensis pri tiuj
viaj sombraj aferoj.

BORKMAN
Ankaux mi. Dum la kvin senfinaj jaroj en la cxelo -- kaj aliloke --
mi havis tempon por tio. Kaj en la ok jaroj supre en la salono mi
havis ankoraux pli bonan tempon. Mi trapasis la tutan proceson por
nova traktado -- por mi mem. Fojon post fojo mi trapasis gxin. Mi
estis mia propra akuzanto, mia propra defendanto kaj mia propra
jugxisto. Pli nepartia ol kiu ajn alia, -- tion mi kuragxas diri. Mi
pasxadis tie supre sur la salona planko kaj turnis kaj renv