sciu!

BORKMAN
Gxoja?

FOLDAL
Jes, mi ne gxuste scias kiel nomi tion. Sed sxajnas al mi, ke mi
devas nomi tion gxoja. Cxar okazis io tiel tute mirinde! Kaj tial mi
ne _povis_ ion alian, -- mi _devis_ veni kaj partigi la gxojon kun
vi, John Gabriel.

BORKMAN
(akre) Nu, do partigu tiun gxojon!

ELLA RENTHEJM
Ho, -- sed unue enkonduku kun vi vian amikon. Borkman.

BORKMAN
(akre) Mi ne volas en la domon, mi diris.

ELLA RENTHEJM
Sed vi ja auxdas, ke li estas surveturigita!

BORKMAN
Ho, surveturigitaj ni farigxos cxiuj -- iun fojon en la vivo. Tamen
tiam oni devas ekstari denove. Kaj sxajnigi kvazaux nenio okazis.

FOLDAL
Jen profundanima vorto, John Gabriel. Sed mi povas same bone rapide
rakonti cxi-ekstere.

BORKMAN
(pli milde) Jes, servu al mi en tio, Vilhelm.

FOLDAL
Jes, nun nur auxdu! Imagu, vi -- kiam mi cxi-vespere revenis hejmen
de vi, -- mi trovas leteron. -- Cxu vi povas diveni de kiu?

BORKMAN
Eble de via eta Frida?

FOLDAL
Gxuste! Imagu ke vi tuj divenis. Jes, estis longa -- suficxe longa
letero de Frida, sciu. Servisto estis gxin portinta. Kaj cxu vi
imagas pri kio sxi skribas?

BORKMAN
Eble estus por diri adiaux al la gepatroj.

FOLDAL
Gxuste! Strange kiel vi povas diveni, John Gabriel! Nu, sxi skribas,
ke sinjorino Wilton tiom multe sxatas sxin. Kaj nun la sinjorino
volas kunpreni sxin eksterlanden. Por ke Frida lernu pli da muziko,
sxi skribas. Kaj sinjorino Wilton ankaux havigis al sxi tauxgan
instruiston, kiu kunvojagxos. Kaj legos kun Frida. Cxar, bedauxrinde,
sxi estas iom neglektita en iuj temoj, vi komprenas.

BORKMAN
(ridas interne, tiel ke klukas en li) Jes, bone, jes bone. Mi
komprenas cxion tiel nedireble bone, Vilhelm.

FOLDAL
(dauxrigas fervore) Kaj imagu, sxi nur sciigxis pri la vojagxo nun
cxi-vespere. Estis en la kunveno, pri kiu vi scias, hm! Kaj tamen sxi
trovis tempon por skribi. Kaj la letero estas tiel varme kaj bele kaj
tiel kore skribita, mi certigas al vi. Neniel plu sxpuro de malestimo
por sia patro. Kaj tiu bela trajto, sciu, ke sxi volus diri adiauxon
skribe -- antaux ol sxi forvojagxus. (ridas) Sed _tiel_ ja ne
okazos!

BORKMAN
(rigardas lin demande) Kiel tio?

FOLDAL
Sxi skribas, ke morgaux frue ili forvojagxos. Tute frue.

BORKMAN
Jen, jen, -- morgaux? Cxu sxi tion skribas?

FOLDAL
(ridas kaj frotas la manojn) Jes, sed nun mi estos ruza, mi,
komprenu! Nun mi iros rekte al sinjorino Wilton --

BORKMAN
Nun cxi-vespere?

FOLDAL
Jes