j, giriloj, musxkagxoj,
kaj kompletaj legioj da etaj paperaj ludkokoj furiozantaj.
Versxajne tre lastatempe trudigxis iu terura prijusteca akto
cxar cxiuj liaj lernantoj okupigxis atente pri siaj libroj aux
flustris ruze malantaux ili, samtempe kontrolante kasxrigarde
la majstron. Tial speco de zuma silento regis tra la tuta
lerncxambro.

Interrompis la silenton la subita apero de Negro surportanta
stupotolajn jakon kaj pantalonon kaj rondkronan cxapelfragmenton
similantan la cxapon de Merkuro. Sidante surdorse de nekombita,
sovagxaspekta, nur duondresita cxevalido kiun, ne havante
kaprimenon, li gvidis pere de sxnuro, li alvenis klakadante
la lernejan pordon kaj transdonis leteron invitantan Ikabodon
partopreni en gxojfesteno aux "peplomdistrajxo" okazontan tiun
vesperon cxe S-ro Van-Taselo. Liverinte sian mesagxon kun
mieno de graveco kaj vortelekto de altkvalito kiujn Negroj
emas elmontri okaze de tiaj etaj misioj, li transiris haste la
rivereton kaj forkuretis lauxvale, sin admirante pro la rango
kaj la urgxo de sia tasko.

Nun cxio estis hastado kaj bruado en la jxus antauxe trankvila
lerncxambro. La lernantojn la instruisto rapidigis tra la
lecionoj sen pauxzi por pritrakti sengravajxojn. La lertaj
preteratentis senpune duonon el siaj taskoj. La mallertaj
ricevis de tempo al tempo fortan surpostajxan instigajxon
devigantan ilin plirapidigxi aux kuragxigantan ilin ekkompreni
malfacilan vorton. Libroj jxetigxis surplanken sen surbreta
remetigxo. Inkujoj renversigxis, benkoj flankensxovigxis kaj la
tuta lernantaro liberigxis unu horon frue, hastante eksplode
eksteren kiel legio da junaj diabletoj, kriegante kaj bruegante
sur la gazono, gajigite pro sia antauxhora forsendigxo.

La galanta Ikabodo pasigis almenaux suplementan duonhoron pri
sia tualeto, brosante kaj renovigante sian plej bonan kaj
verfakte ununuran kompleton de rustonigra koloro kaj arangxante
sian aspekton helpe de peco de rompita spegulo pendanta surmure
en la lerncxambro. Por ekaperi cxe sia damo laux auxtenta
kavalira stilo li prunteprenis cxevalon de la kultivisto tiam
lin gastiganta, kolerema maljuna Nederlandano nomigxanta Johano
Van-Ripero kaj, tiel galante surseligxinte, survojigxis kvazaux
vagkavaliro sercxanta aventurojn.

Sed decas, laux la auxtenta spirito de romantika rakontado, ke
mi transdonu priskribon pri la aspekto kaj la ekipajxo de mia
heroo kaj lia cxevalo.

La besto kiun li surrajdis estis disfalinta plugcxevalo
preterv