siaj rugxpintaj flugiloj kaj flavpinta vosteto kaj sia
Hispanaspekta hupcxapo; kaj la blua garolo, tiu brua dando
vestita en palblua jako kaj blankaj subvestajxoj, kricxante kaj
babilante, kapjesante kaj saltante kaj riverencante, sxajnigante
disponi bonajn rilatojn kun cxiu boskokantanto.

Dum Ikabodo trotetis malhaste lauxvoje, lia rigardo, cxiam
sercxante cxiun simptomon pri gastronomia abundo, kontrolis
kun plezuro la trezorojn de la bela auxtuno. Cxiuflanke li
rimarkis vastajn provizojn da pomoj: iuj pendantaj kun prema
ricxeco surarbe; aliaj kunigitaj en korboj kaj bareloj por la
merkato; ceteraj amasigitaj konusforme por la cidropremilo.
Pli fore li ekvidis grandajn kampojn da Indianmaizo, kun gxiaj
orkoloraj spikoj gvatantaj eksteren el siaj foliaraj kovriloj
kaj promesantaj aliigxi en kuketojn kaj rapidpudingojn. Aldone
vidigxis, kusxante submaize, flavaj kukurboj, suprenturnante
siajn belajn rondajn ventrojn sunodirekten kaj antauxanoncante
siajn kvalitojn kiel luksegaj tortoj. Kaj baldaux poste li
preterpasis la bonodorajn fagopirkampojn elsxvebigantajn
abelujan aromon kaj dum li rigardis tiujn, kaptis lian menson
dolcxaj antauxbildoj pri delikataj patkukoj, bone buteritaj,
garnitaj de mielo aux melaso far la rafinita kavethava maneto de
Katrino Van-Taselo.

Tiel nutrante sian menson per multaj dolcxaj pensoj kaj "sukeraj
supozoj", li vojagxis lauxflanke de montetaro disponanta pri
panorama vidajxo laux kelkaj el la plej bonaj pejzagxoj de
potenca Hudsono-Rivero. La suno iompostiome radirigis sian
vastan diskon okcidenten. La largxa sino de Tapan-Lago kusxis
senmove kaj vitroaspekte, krom tio ke tie kaj tie milda ondado
movigxis kaj dauxrigis la bluan ombron de la fora monto. Kelkaj
sukcenaj nuboj sxvebis en la cxielo sen ununura aerspiro por
ilin antauxenirigi. La horizonto elmontris belan oran kolorajxon
kiu iom post iom transformigxis en puran pomverdon kiu siavice
aliigxis en la malhelan bluon de la mezcxielo. Oblikva lumradio
pauxzis sur la arbaraj firstoj de la klifegoj superpendantaj
kelkajn areojn de la rivero, plimalheligante la preskaux nigrajn
grizon kaj purpuron de iliaj rokaj muroj. Fordistance lantanta
slupo, malsuprenfalante laux la tajdoritmo dum gxia velo
pendis senutile kontrauxmasten kaj la reflektoj de la cxielo
speguligxis en la trankvila akvo, aspektis kiel sxipo pendanta
en la aero.

La tago jam vesperigxis kiam Ikabodo atingis la kastelon de
S-ro Van-Taselo, plenegan je la plej