ux sxi diris:

"Tamen ne cxio estas sunbrilo. Ankaux nuban flankon havas la
situacio. La sxargxo de ricxeco estas peza por subteni. Foje mi
scivolis cxu ne estus pli bone esti malricxa--almenaux ne
pretermodere ricxa. Dolorigas min vidi najbarajn tribanojn kiuj
preterpasas kaj subauxdi ilin diri, respektege, unu al la alia,
'Jen--jen sxi estas--la filino de la milionulo!' Kaj foje ili diras
bedauxre, 'Sxi ruligxas en fisxhokoj dum mi--nenion mi havas.' Tio
rompas al mi la koron. Kiam mi estis infano kaj ni estis malricxaj,
ni dormis sen fermi la pordon, se ni tiel deziris. Sed nun--nun ni
bezonas dungi noktogardiston. En tiu epoko mia patro estis
mildahumora kaj komplezema al cxiuj. Sed nun li estas auxstera kaj
aroganta kaj maltoleras senformalecon. Pasintece li pensis nur pri
sia familio sed nun, dum li cxirkauxiras, liaj fisxhokoj konsistigas
lian ununuran priokupajxon. Kaj pro lia ricxeco cxiuj kauxras antaux
li kaj montrigxas servemacxaj pri li. Antauxe neniu ridis pri liaj
sxercoj cxar cxiam ili estis malnovmodaj kaj preterkredeblaj kaj
senbonkvalitaj cxar mankis al ili la ununura elemento povanta pravigi
sxercon--la humurelementon. Sed nun cxiuj ridas kaj ridacxas pri tiuj
mornajxoj kaj se iu ajn forgesas fari tion, tio ege malplacxas al mia
patro kaj li ne hezitas elmontri sian malgxojon. Antauxe oni ne petis
lian opinion pri io ajn kaj kiam li sciigis gxin senpete, gxi estis
senvalora. Gxi havas ankoraux tiun difekton, tamen cxiuj petas gxin
kaj gxin aplauxdas. Kaj li mem partoprenas en la aplauxdado, cxar
mankas al li auxtenta diskreteco kaj abunda takto. Li malaltigis
la karakteron de nia tuta tribo. Antauxe gxi estis honesta kaj
vireca gento. Nun gxi konsistas el mizeraj hipokritoj, moligitaj
per servitudo. En la profundego de mia koro mi abomenas cxiujn
milionulajn vivmanierojn! Nia tribo estis antauxe ordinara simpla
gento kiun kontentigis la ostaj fisxhokoj de iliaj gepatroj. Nun
avareco ilin konsumas kaj ili volonte sin senigus je cxiu sento pri
honoro kaj honesteco por havigi al si la malnobligantajn ferajn
fisxhokojn de la fremdulo. Tamen mi ne rajtas insisti pri tiuj
malgxojaj temoj. Kiel mi jam diris, estis mia revo esti amata por
mi mem.

"Finfine sxajnis ke tiu revo estis plenumota. Iun tagon alvenis
nekonato dirante ke lia nomo estas Kalulo. Mi sciigis al li mian
nomon kaj li diris ke li min amas. Mia koro saltegis pro dankemo kaj
plezuro cxar mi jam ekamis lin unuavide kaj nun mi agnoskis al l