dentem omne dictum, et scriptum.

Ego vero de visione mea nihil ausus sum scribere, vel loqui, quia et
fratres singuli inhibuerunt, nisi de his, quae corporaliter intuebamur, et
passi sumus.

Grauissimum singuli sustinuimus ictum per corporis loca diuersa, vnus in
facie, alius in pectore, ad costas, in dorso, vel ad humerum, et mansit
cuique signum percussurae nigerrimum, ad formam virilis manus humanae:

[Sidenote: Mirabilis ictus.] Ictum autem meum in colli ceruice tali ac
tanta passione, vt putabam caput abscissum de corpore auolare: et hinc ad
octodecimum annum mansit mihi in prima magnitudine signum: sed et vsque
nunc variato colore locus ille demonstrat penissime cicatricem, donec cum
cadauere tota mutabitur in sepulchro: porro vbi nos ab extasi in his
tenebris separauimus singuli per diuinam gratiam respirando, loquendo,
palpando, erigendo nos ipsos mutua humanitate, vt potuimus, recollegimus,
et cohortabamur, cum subito nobis apparuit sub tenebroso lumine, vel potius
fumosa caligine, locus ille spatiosus mediae vallis, continens antedictum
horribile caput daemonis, plenus foetore inaestimabili, et iugi occupatus
exercitatione innumerorum spirituum malignorum.

Hunc ergo locum ineptum cum vitare vellemus in toto nequiuimus extremitatem
eius, quocunque girantes, nullus nostrorum perfecto aspectu audebat
respicere quae gerebantur ibidem, quia inuadens tremor statuebat
horripilationem extrahebat, sudorem, et pudorem omnes extinguere
videbantur. Nec tamen potuit esse consilium de reuertendo, ne propter
immutatum propositum confestim a daemonibus strangularemur.

Transiuimus, Dei gratia nobis opitulante, sed non sine maximo horroris,
foetorisque tormento: rursumque ex tunc procedentes nos apprehendebat
tenebrosa, validaque tempestas, ventorum, coruscationum, tonitruum,
grandinum, et pluuiarum, cuius, quassatione collabebamur in facies, et in
dorso dextrorsum, et sinistrorsum, interuoluente ad tibias, sicut prius
multitudine grinnientium bestiarum, nec dubito scribere quoque amplius,
quam 500. vicibus per hanc vallem quisque nostrum sternebatur ad terram.

Post vero exactam tertiam leucam, coepit nobis augeri lux aeris, ex quo
animosiores effecti, in vno tranquilliori loco nos parum pausantes, gratias
Deo palmis extensis in caelum, reddidimus immensas, et praecipue quod
nullus deesset de nouenario numero sociorum.

Nihilominus tamen spiritus in aere nobis minari non cessabant, pretendentes
in derisionem sua puden