ilonis exortu, specuque eius
dicto, quem locum Gesclitron appellant, produntur Arimaspi, duos diximus,
vno oculo in fronte media insignes: quibus assidue bellum esse circa
metalla cum gryphis, ferarum volucri genere, quale vulgo traditur, eruente
ex cuniculis aurum, mira cupiditate et feris custodientibus, et Arimaspis
rapientibus, multi, sed maxime illustres Herodotus, et Aristeas
Proconnesius scribunt. Super alios autem Anthropophagos Scythas, in quadam
conualle magna Imai montis, regio est, quae vocatur Abarimon, in qua
syluestres viuunt homines, auersis post crura plantis, eximiae velocitatis,
passim cum feris vagantes. Hos in alio non spirare coelo, ideoque ad
finitimos reges non pertrahi, neque ad Alexandrum magnum pertractos, Beton
itinerum eius mensor prodidit. Priores Anthropophagos, quos ad
Septentrionem esse diximus decem dierum itinere supra Borysthenem amnem,
ossibus humanorum capitum bibere, cutibusque cum capillo pro mantelibus
ante pectora vti, Isigonus Nicaensis. Idem in Albania gigni quosdam glauca
oculorum acie, a pueritia statim canos, qui noctu plusquam interdiu
cernant. Idem itinere dierum x. supra Borysthenem, Sauromatas tertio die
cibum capere semper. Crates Pergamenus in Hellesponto circa Parium, genus
hominum fuisse tradit, quos Ophiogenes vocat serpentum ictus contactu
leuare solitos, et manu imposita venena extrahere corpori. Varro etiam nunc
esse paucos ibi, quorum saliuae contra ictus serpentum medeantur. Similis et
in Africa gens Psyllorum fuit, vt Agatharchides scribit, a Psyllo rege
dicta, cuius sepulchrum in parte Syrtium maiorum est. Horum corpori
ingenitum fuit virus exitiale serpentibus, vt cuius odore sopirent eas. Mos
vero, liberos genitos protinus obijciendi saeuissimis earum, eoque genere
pudicitiam coniugum experiendi, non profugientibus adulterino sanguine
natos serpentibus. Haec gens ipsa quidem prope internicione sublata est a
Nasamonibus, qui nunc eas tenent sedes: genus tamen hominum ex his qui
profugerant, aut cum pugnatum est, abfuerant, hodieque remanent in paucis.
Simile et in Italia Marsorum gentis durat, quos a Circes filio ortos
seruant, et ideo inesse ijs vim naturalem eam. Et tamen omnibus hominibus
contra serpentes inest venenum: feruntque ictas saliua, vt feruentis aquae
contactum fugere. Quod si in fauces penetrauerit, etiam mori: idque maxime
humani ieiuni oris. Supra Nasamonis confinesque illis Machlyas, Androginos
esse vtriusque naturae, inter se vicibus coeunte
|