these things person cannot in any case be applied to universals, but
only to particulars and individuals; for there is no person of a man if
animal or general; only the single persons of Cicero, Plato, or other
single individuals are termed persons.

[58] For a similar example of the method of _diuisio_ cf. Cic. _De Off._
ii. 3. 11. Cf. also _Isag. Porph. edit. prima_, i. 10 (ed. Brandt, p.
29).

III.

Quocirca si persona in solis substantiis est atque in his rationabilibus
substantiaque omnis natura est nec in uniuersalibus sed in indiuiduis
constat, reperta personae est definitio: "naturae rationabilis indiuidua
substantia." Sed nos hac definitione eam quam Graeci [Greek: hupostasin]
dicunt terminauimus. Nomen enim personae uidetur aliunde traductum, ex his
scilicet personis quae in comoediis tragoediisque eos quorum interest
homines repraesentabant. Persona uero dicta est a personando circumflexa
paenultima. Quod si acuatur antepaenultima, apertissime a sono dicta
uidebitur; idcirco autem a sono, quia concauitate ipsa maior necesse est
uoluatur sonus. Graeci quoque has personas [Greek: prosopa] uocant ab eo
quod ponantur in facie atque ante oculos obtegant uultum: [Greek: para tou
pros tous opas tithesthai.] Sed quoniam personis inductis histriones
indiuiduos homines quorum intererat in tragoedia uel in comoedia ut dictum
est repraesentabant, id est Hecubam uel Medeam uel Simonem uel Chremetem,
idcirco ceteros quoque homines, quorum certa pro sui forma esset agnitio,
et Latini personam et Graeci [Greek: prosopa] nuncupauerunt. Longe uero
illi signatius naturae rationabilis indiuiduam subsistentiam [Greek:
hupostaseos] nomine uocauerunt, nos uero per inopiam significantium uocum
translaticiam retinuimus nuncupationem, eam quam illi [Greek: hupostasin]
dicunt personam uocantes; sed peritior Graecia sermonum [Greek: hupostasin]
uocat indiuiduam subsistentiam. Atque, uti Graeca utar oratione in rebus
quae a Graecis agitata Latina interpretatione translata sunt: [Greek: hai
ousiai en men tois katholou einai dunantai. en de tois atomois kai kata
meros monois huphistantai], id est: essentiae in uniuersalibus quidem esse
possunt, in solis uero indiuiduis et particularibus substant. Intellectus
enim uniuersalium rerum ex particularibus sumptus est. Quocirca cum ipsae
subsistentiae in uniuersalibus quidem sint, in particularibus uero capiant
substantiam, iure subsistentias particulariter substantes [Greek: