stence.

[60] Boethius's definition of _persona_ was adopted by St. Thomas (S. i.
29. 1), was regarded as classical by the Schoolmen, and has the approval
of modern theologians. Cf. Dorner, _Doctrine of Christ_, iii. p. 311.

[61] Implying a short penultimate.

[62] _Tusc._ ii. 15. 35.

[63] For a similar submission of his own opinion to the usage of the
Church cf. the end of _Tr._ i. and of _Tr._ ii.

IV.

Sed haec omnia idcirco sint dicta, ut differentiam naturae atque personae
id est [Greek: ousias] atque [Greek: hupostaseos] monstraremus. Quo uero
nomine unumquodque oporteat appellari, ecclesiasticae sit locutionis
arbitrium. Hoc interim constet quod inter naturam personamque differre
praediximus, quoniam natura est cuiuslibet substantiae specificata
proprietas, persona uero rationabilis naturae indiuidua substantia. Hanc in
Christo Nestorius duplicem esse constituit eo scilicet traductus errore,
quod putauerit in omnibus naturis dici posse personam. Hoc enim praesumpto,
quoniam in Christo duplicem naturam esse censebat, duplicem quoque personam
esse confessus est. Qua in re eum falsum esse cum definitio superius dicta
conuincat, tum haec argumentatio euidenter eius declarabit errorem. Si enim
non est Christi una persona duasque naturas esse manifestum est, hominis
scilicet atque dei (nec tam erit insipiens quisquam, utqui utramque earum a
ratione seiungat), sequitur ut duae uideantur esse personae; est enim
persona ut dictum est naturae rationabilis indiuidua substantia.

Quae est igitur facta hominis deique coniunctio? Num ita quasi cum duo
corpora sibimet apponuntur, ut tantum locis iuncta sint et nihil in alterum
ex alterius qualitate perueniat? Quem coniunctionis Graeci modum [Greek:
kata parathesin] uocant. Sed si ita humanitas diuinitati coniuncta est,
nihil horum ex utrisque confectum est ac per hoc nihil est Christus. Nomen
quippe ipsum unum quiddam significat singularitate uocabuli. At si duabus
personis manentibus ea coniunctio qualem superius diximus facta est
naturarum, unum ex duobus effici nihil potuit; omnino enim ex duabus
personis nihil umquam fieri potest. Nihil igitur unum secundum Nestorium
Christus est ac per hoc omnino nihil. Quod enim non est unum, nec esse
omnino potest; esse enim atque unum conuertitur et quodcumque unum est est.
Etiam ea quae ex pluribus coniunguntur ut aceruus, chorus, unum tamen sunt.
Sed esse Christum manifeste ac ueraciter confitemur; unum i