is maljuna
sinjorino kaj sxia filino, kiuj ambaux instruis infanojn. La
lecionoj okazis nur tri matenojn cxiusemajne, lunde, merkrede kaj
vendrede.

Sinjorino Davis mem kondukis Karlon al la lernejo la unuan fojon.
Dum sxi parolis kun la respektinda estrino, S-ino Linar, Karlo
rimarkigis al Frauxlino Linar, ke unu segxo en la klascxambro
estas rompita kaj ankaux, ke estas desegnita vizagxo sur la muro.
Li demandis la frauxlinon, cxu tio estas sxia portreto aux tiu de
la maljuna virino. La frauxlino treege rugxigxis.

-- Mi esperas, ke vi estos bona kaj gxentila, diris lia patrino
adiauxkisante lin.

-- Ho jes, patrineto.

Kiam la unua leciono estis komencita, Karlo havis tre baldaux
siajn manojn tute makulitaj je inko. Laux sia kutimo li visxis
ilin per sia antauxtuketo. Beleta knabineto, kiu sidis apud li,
multe ridis kaj moke rigardis lin. Pro tio Karlo opiniis, ke li
certe pli amas sian fratinon Helenjon, ol sxin.

_Rakontu skribe la supran cxapitron._ -- 1. Kiu unue instruis
Karlon? -- 2. Kion faris la patrino de Karlo? -- 3. Kion opiniis
Karlo? -- 4. Kiujn literojn li facile rekonis? -- 5. Al kio
similas la litero S? -- 6. Kiu kondukis Karlon al la lernejo? --
7. Kion li rimarkis sur la muro? -- 8. Kiun demandon li faris? --
9. Per kio Karlo makulis siajn manojn? -- 10. Cxu oni povas
skribi sen inko kaj sen plumo? -- 11. Cxu Karlo estis en geknaba
lernejo? -- 12. Per kio li visxis siajn manojn? -- 13. Kiu ridis
pri li? -- 14. Cxu de multaj jaroj oni uzas la skribmasxinojn? --
15. Cxu vi jam havis okazon uzi skribmasxinon? -- 16. Cxu vi
estas stenografiisto?

6. La ideoj de Karlo.

Karlo estis tre pensema kaj jam havis precizajn ideojn pri multe
da aferoj. Dum la aliaj infanoj malfacile komprenis geografion,
li tre bone prezentis al si la formon de la mondo: Post la montoj
estas maroj, teroj kaj denove montoj gxis la du ekstremajxoj de
la mondo. Tie sendube estas muro aux barilo, kiel sur ia ponto,
por malhelpi, ke la personoj falu en abismon.

Karlo tre deziris iri iam al unu el tiuj ekstremajxoj de la
mondo. Certe estus strange vidi nenion plu antauxen: nur la bluan
cxielon supre, kaj sub gxi . . . nenion. Li tre miris kien falus
iu homo, kiu estus forsaltinta de l' ekstremajxo de l' mondo. Se
li posedus la aeroplanon de la ricxa sinjoro, kiun konas lia
patro, li provus flugi malsupren sub la mondon kaj reveni supren
cxe la alia flanko. Li miris kiel estas la subajxo de la mondo.

Karlo demand