so, li alportis
plenan informon pri la afero.
Lia patro estis presisto kaj havis grandegan librejon. Kelkafoje
Janko pruntis librojn al Karlo kaj ecx al aliaj knaboj, sed sur
la unuan pagxon li cxiam metis antauxe per kauxcxuka stampilo
sian nomon kaj la jenajn versojn de fama poeto:
"De pruntita libro jen la nepra sorto:
Ofte gxi perdigxas, cxiam difektigxas."
Pro sia kontrauxema karaktero, la knaboj preskaux cxiam redonis
la librojn en suficxe bona stato.
En somero, dum la libertempo, Janko kaj Karlo faris multajn
ekskursojn, cxu piede, cxu biciklete, kaj cxiam pligrandigxis
ilia amikeco.
_Anstatauxi la streketojn per tauxgaj vortoj._
1. Cxu Karlo -- felicxa? _Jes, li estis -- cxar li havis veran
--._ 2. -- Kiu estis la -- de -- amiko? _Lia -- estis Janko._
3. -- Cxu li estis multe -- agxa ol Karlo? _Ne, li nur -- ses --
pli agxa._ 4. Kion demandis la -- de geografio? _-- demandis:
Janko, -- vi enuas -- cxi?_ -- 5. Cxu Karlo estis -- de Janko?
_Ne, -- ne -- najbaro de --._ -- 6. Cxu Janko -- sciis? _Jes,
Janko estis -- scienculo._ -- 7. Kion -- Karlo al Janko? _Li
diris siajn --._ 8. Cxu Janko cxiam tuj -- la demandojn? _Ne, --
li respondis la morgauxan --._ -- 9. Kion faris la -- de Janko?
_Li estis --._ 10. Kiu viro -- la presarton? _Gutenberg elpensis
la --._ 11.-- publika biblioteko -- via urbo? _Jes, en -- urbo
estas unu -- biblioteko._
13. Sur la rivero.
La jaroj rapide forpasis kaj Karlo jxus enigxis la gimnazion, kiu
estas la pli alta parto de la liceo. Preskaux la samajn
kamaradojn li havis kiel en la unuaj jaroj. Malmultaj forlasis la
lernejon kaj nur unu novulo envenis en la klason de Karlo. Janko
cxiam estis lia fidela amiko kaj lin nun ofte hejmen venigis por
diskutadi kaj esplori librojn. Jam de unu jaro Man ne plu sidis
apud Karlo, sed estis anstatauxita unue de Laminde, due de
Servetti kaj fine de Janko mem.
Iun matenon en somero, estis tiel varme en la klaso, ke preskaux
cxiuj ekdormis. Janko diris al Karlo: "Estas neeble restadi tie
cxi, cxu ni foriru? -- Kien? -- Ien ajn. Sur la riveron,
ekzemple, ni povus lui boaton." Karlo kompreneble entuziasmigxis
je la ideo, kvankam li timis iomete.
Inter du lecionoj, kiam cxiuj aliaj iris momenton babiladi aux
kuradi en la korto, ambaux rapide trapasis la pordegon kun
Servetti, kaj tuj aliris la angulon de la plej proksima strato.
Neniu estis vidinta ilin. Sxajnis strange al Karlo promenadi en
la urbo matene. De tiom long
|