elo kaj diablo.
Tre ofte unu el ambaux estas multe pli potenca, ol la alia. Ecx
kiam gxi estas la diablo cxiam sercxu la angxelon. Forgesu la
difektojn de l' aliaj, memoru iliajn bonajn ecojn. Cxiam parolu
al ilia bona parto, neniam al la malbona. Tiel vi kuragxigos
multajn homojn kaj vin mem felicxigos. Vi plifortigos la bonajn
ecojn kaj ekdetruos la malbonajn. La avo tiel bone sciis trovi la
bonajn ecojn de cxiu!

La tagon de l' funebro la domo de l' avo estis plena de floraj
bukedoj kaj kronoj donacitaj de amikoj de la familio. Vizitantoj
alvenadis cxiumomente, redirantaj cxiam la samajn kutimajn
frazojn. Kiel cxio cxi estis dolora, teda, dum Karlo volus esti
sola, trankvila kun siaj gepatroj!

Post la diservo en la pregxejo, cxiuj iris al la tombejo,
sekvante la funebran cxerkoveturilon. La tombejo estis malseka
pro jxusa pluvo. Cxiuj kunvenis cxirkaux senherba loko. Estis
granda fosajxo en la tero kaj planko ambauxflanke. Oni glitigis
la cxerkon malsupren kaj gxin tuj rekovris per tero. La pastro
ekpregxis, sed Karlo pripensis malgxoje. En liaj oreloj ankoraux
sonis la bruo de la tero falanta sur la cxerkon. Tien oni metis
lian karan avon.

Jam la personoj disigxis por reiri hejmen. Pasante inter la aliaj
tomboj, Karlo malgxoje ekpensis pri cxiuj, kiuj jam kusxas tie
sub la tero.

1. Cxu Janko povis -- al sia -- informojn? _Jes, -- povis, post
kelkaj --._ 2. -- mortis en la -- de Karlo? _Lia --._ 3. Kie --
la avo? _-- -- lito._ 4. -- oni kondukis la -- ? _Al la tombejo._
5. Per -- oni rekovris la -- ? _Oni rekovris -- per tero._ 6. --
kio pensis Karlo? _-- pensis pri la --, kiuj jam kusxas sub
la --._

17. Studento kaj poeto.

Cxe l' fino de siaj gimnaziaj jaroj, Karlo bone sukcesis sian
lastan ekzamenon. Lia patro decidis, ke li forveturu studadi en
Heidelberg. Tie li pasigis unu jaron; sed malgraux la gajeco de
l' studentoj kaj la beleco de l' urbeto, Karlo ne havis tre
gxojan vivadon. Li pli kaj pli farigxis revema. Dum la aliaj
drinkadis bieron kaj petoladis tra la stratoj, Karlo trankvile
sidadis en sia cxambro.

Li havis bonan braksegxon, kaj, en la malvarmaj vesperoj, li tie
sidis cxe la fajro, pripensante aux legante. Li ofte verkis
versajxojn. Ankaux li skribis longajn leterojn al sia amiko
Janko, kiu estis en Bruselo, studanta legxosciencon. Karlo
auxskultis en Heidelberg kelkajn kursojn pri natura scienco,
biologio kaj psikologio. Li decidis, ke proksiman jaron li
komencos studadi med