am sibi vadunt. Dum
autem semel veniret in Cambeleth, et fama vndique diuulgaretur de suo
aduentu, vnus noster Episcopus, et aliqui nostri minores fratres et ego
iuimus obuiam sibi bene per duas dietas: Et dum appropinquaremus ad eum,
posuimus crucem super lignum, et ego habebam mecum in manu thuribulum, et
incepimus cantare alta voce dicentes: Veni creator spiritus: Et dum sic
cantaremus audiuit voces, nostras, fecitque nos vocari, ac iussit nos ad
eum accedere; cum vt supra dictum est, nullus audeat appropinquare currui
suo ad iactum lapidis, nisi vocatus, exceptis illis qui currum custodiunt.
Et dum iuissemus ad eum, ipse deposuit galerum suum, sine capellum
inestimabilis quasi valoris, et fecit reuerentiam Cruci; et statim incensum
posui in thuribulo; Episcopus noster accepit thuribulum, et thurificauit
eum; ac sibi praedictus Episcopus dedit benedictionem suam. Accedentes vero
ad praedictum dominum, semper sibi aliquid offerendum deferunt; secum illam
antiquam legem obseruantes; Non apparebis in conspectu meo vacuus; Idcirco
portauimus nobiscum poma, et ea sibi super vnum incisorium reuerenter
obtulimus; et ipse duo accepit, et de vno aliquantulum comedit: Et tunc
fecit nobis signum quod recederemus, ne equi venientes in aliquo nos
offenderent; statimque ab eo discessimus, atque diuertimus, et iuimus ad
aliquos Barones per fratres nostri ordinis ad fidem conuersos, qui in
exercitu eius erant, et eis obtulimus de pomis praedictis, qui cum maximo
gaudio ipsa accipientes ita videbantur laetari, ac si praebuissemus eis
familiariter magnum munus. Haec praedicta frater Guilelmus de Solangna in
scriptis redegit, sicut praedictus frater Odoricus ore tenus exprimebat.
Anno Domini 1330, mense Maij in loco Sancti Antonij de Padua; Nec curauit
de latino difficili, et stilo ornato; Sed sicut ipse narrabat ad hoc vt
homines facilius intelligerent quae dicuntur. Ego frater Odoricus de Foro
Iulij de quadam terra quae dicitur Portus Vahonis de ordine minorum
testificor, et testimonium perhibeo reuerendo patri Guidoto ministro
prouinciae Sancti Antonij in Marchia Triuisana, cum ab eo fuerim per
obedientiam requisitus, quod haec omnia quae superius scripta sunt, aut
proprijs oculis ego vidi, aut a fide dignis audiui: Communis etiam loquutio
illarum terrarum illa quae nec vidi testatur esse; Multa etiam alia ego
dimisissem, nisi illa proprijs oculis conspexissem. Ego autem de die in
diem me propono contratas seu terras accedere, in quibu