diendae modus improbatur, 15.

L.

Latina lingua in Africa vulgaris aetate Augustini, 12.

Laudat Deum universa creatura, 63, 209.

Laudari qui vult ab hominibus vituperante Deo, non defendetur ab hominibus
Deo judicante, nec eripietur Deo damnante, 198. Laudibus hominum moveri
debemus non propter nos sed propter proximum, 199.

Laudari etiam de Dei dono periculosum, 198. Laudatio comes bonae vitae, ib.
Non male vivendum est ne laudemur, ib. 147.

Lex temporalis etiam a Deo data, 35. Legis factor homo debet esse non
judex, 269. Lex peccati est violentia consuetudinis, 133.

Lex conscientiae, 21.

Libera voluntas caussa peccati, 106, 59, n. 60, n. quod Manichaei negabant,
ib.

Libido triplex, 187-201. Violatur societas quae cum Deo nobis esse debet,
cum natura, cujus ille auctor est, libidinis perversitate polluitur,
36. Libidine obcaecatur animus, 21. Ex voluntate perversa libido, ex
libidine consuetudo, ex consuetudine necessitas, 132.

Lignum crucis, 13, et n.

Litterarum primarum magistri, 11.

Longe a Dei vultu, in affectu tenebroso, 16. In regione dissimilitudinis,
116.

Loqui unde puer discat, 7. Pauca sunt quae proprie loquimur, 218.
{317}

Lucta spiritus cum carne, 141, 137.

Ludi Circenses, 91, 135.

Luminaria dividentia inter noctem et diem allegorice, 262, sq.

Lux regina colorum, 193. Lux aeterna et incommutabilis, Deus, 260, 115.

M.

Madaura Africae urbs, Thagastae vicina. Aug. eo peregrinatur litteratura et
oratoriae percipiendae gratiae, 20.

Magicae artes ex curiositatis vitio, 195, 202.

Magister non est qui docet hominem scientiam, nisi Deus, 68.

Magistri penulati, 13.

Malum non est nisi privatio boni, 116, 35. Non est substantia, ib. 52.
Malum bifariam dictum culpa et poena, 106. Malum poena juste a Deo
infligitur, ib.

Mandatorum observatio ex Dei dono, 187.

Manichaeos plures Roma occultabat, 76.

Manichaeus haeresiarcha errores suos litteris mandavit, 66. ejus libri
pleni fabulis, 69, 75. Multa de astris imperitissime continebant, 66,
67. Spiritum sanctum auctoritate plenaria personaliter in se esse
dicebat, 67, et n.

Manichaeorum haeresis asserebat Deum esse corporum molem (quae maxima et
prope sola causa erroris fuit), 76, 62, 39, n. 34, 47, n. 78. Malum
quoque substantiam quandam, et molem tetram et deformem; sive crassam,
qua