FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43  
44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   >>   >|  
opgegaan, Uit duizend kelken van gebloemt', Die 't Oost hare offerschalen noemt. Hij walgde van zijn weeklijk wuiven; Hem dorstte naar den geest der kracht, Die de aard herschept in eenen nacht, De graauwe wolken weg doet stuiven, De starren oproept tot zijn wacht, En, als hem de uchtend tegenlacht, Het veld, dat rijm en sneeuw omhuiven, Heel 't landschap tint'len ziet van pracht, Een vonk'lende juweelenschacht. Maar niet alleen het forsche streelen Der 't bloed bevleugelende lucht Was de oorzaak van zijn diepen zucht: Hij droomde van een klein gehucht; Hij zag der landjeugd schalke spelen In de arreslee, bij 't schaatsgenucht; En 't liefste meisjen uit de schaar, Dacht zij aan hem als hij aan haar? Daar fluisterden zijn reisgezellen, En trager werd de vaart der praauw; Wat nieuwe ellend moest hij zich spellen? Hen scheen een folt'rende angst te kwellen; Maar wat--wat bragt hen dus in 't nauw? Al heerschte aan 't strand maar stilte en schaauw, Toch neigden zij ten golven de ooren, Toch weerlichtte op 't verschiet hun blik,-- Een wijle drijvens--dubb'le schrik! Ook hij zag nu het woudvier gloren; Ook hem deed zich de krijgszang hooren, Wier flaauwe klanken 't paar al ving Toen 't nog zoo pijlsnel zeewaart ging; En hij verstond uit hun gebaren, Hij las het in hun schroom en spijt, Dat achter 't rood gordijn dier blaeren Tien, vijftig, honderd krijgers waren, Met hen en met hun stam in strijd! Het strand werd levend wijd en zijd! Op eens verkeerden hun gezigten, Terwijl de kris des voorsten rees, En de and're greep naar boog en schichten, En proef nam van de kracht der pees: Ze ontveinsden mannelijk de vrees, Zoodra der vlammen feller lichten Hen d'oversterken vijand wees; Zij wilden niet dan strijdend zwichten! En leenden naauw den blanke 't oor, Die, toen de praauw het strand genaakte, 't Geen 't wilde volk ten vuurdans koor, Een lied zong--dat een heek'laar maakte: VIII INKEER. Stem: Q. De paai gaf 't voor geen roerdomp op, X. Het quantjen zong gelijk een lijster. _Beurtzang_. De Oom De wereld, die in 't booze ligt, Verdwijnt als r
PREV.   NEXT  
|<   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43  
44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   >>   >|  



Top keywords:
strand
 

praauw

 

kracht

 
levend
 

strijd

 
Terwijl
 

gezigten

 

voorsten

 

hooren

 

verkeerden


flaauwe

 
schroom
 

gebaren

 

pijlsnel

 

zeewaart

 

verstond

 

achter

 

vijftig

 

blaeren

 
honderd

krijgers

 

gordijn

 
klanken
 

INKEER

 

maakte

 

vuurdans

 

wereld

 
Verdwijnt
 

Beurtzang

 
roerdomp

quantjen

 

gelijk

 

lijster

 

genaakte

 
mannelijk
 

ontveinsden

 

krijgszang

 
Zoodra
 

feller

 

vlammen


schichten

 
lichten
 

leenden

 

zwichten

 

blanke

 

strijdend

 

vijand

 

oversterken

 

wilden

 

stilte