cialiteit staande-houdt, en
niet genegen is heel Vlaardingen binnen te roepen, behoort uit de
Vlaardingers 'n keus te doen. Wie worden nu met deze keus belast?
Experts? Zaakkundigen? Geenszins. De specialiteit wordt uitgekozen
door _niet_-specialiteiten, de bevoegdheid wordt beoordeeld door
_niet_-bevoegden, door _kiezers_.

Zy die zich in de volksvertegenwoordiging doen voorlichten door
vakmannen, vergeten gewoonlyk dat het niet altyd de _sommiteiten_ in
zoodanig vak zyn, die door _leeken_ worden waardig gekeurd de
algemeene zaak voortestaan. En, dat bovendien juist zy die 'n vak met
hart en ziel beoefenen, en 't daarin brachten tot iets uitstekends,
den minsten lust voelen hun persoonlykheid, die 'n zeer _speciale_
waarde heeft in gemeenschap van goederen uittehuwen aan 'n
vergadering, welke gemiddelder waarde _altyd_ beneden die van 'n
middelmatig individu staat. Dit laatste meen ik in m'n IDEE 9
overtuigend te hebben aangetoond.

Dat nu zoodanig _uitstekend_ individu ook wat plicht en roeping
aangaat, zich niet zoo onwaardig mag laten gebruiken, valt _my_ in het
oog. Maar aan sommige anderen schynt deze waarheid niet zoo duidelyk,
en daarom zal ik trachten haar optehelderen door de veronderstelde
uitstekendheid by benadering te schatten in geldswaarde of
maatschappelyke pozitie. Stellen wy dat er wryving van gevoelen
bestaat over Geneeskundige-dienst. Hygiene, enz. en dat men alzoo in
de Kamer ernstige debatten over die onderwerpen te-gemoet ziet. By
vakaturen wordt gewezen op de "juist thans zoo diep gevoelde behoefte
aan 'n specialiteit." De kiezers zien dit in. Er is'n geneesheer
noodig. Geen heil buiten de medicynen alzoo. Een koninkryk voor
'n dokter!

_Welken_ dokter moet men nu kiezen?

Den bekwaamsten, denk ik.

Wie beoordeelt die bekwaamheid?

Iedereen! Maar ... niet iedereen kan dit beoordeelen met grond.

Men gaat te-werk naar den _roep_ die er van 'n geneesheer uitgaat, Wie
veel praktyk heeft, is bekwaam. De geneesheer zonder praktyk, is niet
bekwaam. Dat dit kriterium hoogst-onzuiver is, doet niet ter-zake. Men
heeft geen ander. En bovendien, 't mag niet gewraakt worden in
kiezerszaken, daar zoodanige zeer inkorrekte waardeering berust op 't
zelfde beginsel waarmee de heele kiezery staat of valt, op:
_meerderheid van stemmen_.

De te kiezen specialiteit behoort dus iemand _van naam_ te zyn, niet
waar? Een dokter die _door velen voor bekwaam gehouden wordt_?

Vraag eens aan geneesheeren die